dinsdag 7 oktober 2008

FRIET-MET-STOOFVLEES IS JARIG

FRIET-MET-STOORVLEES IS JARIG
Kijk, dat zijn zo van die verrassingen, die verrassing zijn gewoon omdat ze niet elke dag voorkomen (!). En wat ’n verademing op de website van Björn Roose terecht te komen, om daar nog wat na te genieten van het gratis roskammen van Zwalpei Verstrepen.
Voor wie het woord zwalp-ei niet kent, verwijs ik naar het beeld van een toom piepkuikens rond de moederkloek in het nest, waartussen, eenzaam en bevuild, een bebroed maar niet bevrucht ei de 23 dagen broedtijd heeft uitgezweet, en waar geen kiekske tot leven werd gewekt….Dergelijk ei is dus bijlange niet hetzelfde als een gewoon bedorven ei uit de supermarkt, met die al zeer typische stinkgeur van rottende zwavel. Bij die gewone stinkgeur moet namelijk de dagenlange broedwarmte van de moederkloek worden bijgeteld. Ik denk dat iedereen zich kan voorstellen, hoe, in de kleine besloten ruimte van de eierschaal, een bedorven inhoud dagenlang opgewarmd, bij het vrijkomen, zich in de neusgaten wentelt erger dan de lijkreuk van een rottend lichaam dat wekenlang in de zomerwarmte is blijven rondslingeren in open lucht.
Voor die éné keer moet ik De Gucht gelijk geven, als die het heeft over de lichaamstaal van iemand. Vandaar de bedenking: die Verstrepen? Dat is een zwalpei!
Synoniem in het West-Vlaams scheldwoordenboek voor zwalpei, is ook een ‘wiestergaai’, of een ‘taarteklaai’ – maar die woorden hebben een mindere pejoratieve bijklank, en zijn daardoor veel te precieus om te passen bij die Verstrepen.
In chronologische volgorde: http://frietmetstoofvlees.blogspot.com/
Tijd voor belangrijker zaken

Hier laat ik Björn Roose aan het woord op zijn eigen blog, waarop ik mij verplicht voelde te reageren:

Anoniem zei...
Proficiat, jonge man, even zo goed met Uw verjaardag als met Uw telweerk. Met de jaren zult U waarschijnlijk steeds minder CIJFERS willen vermelden. Ikzelf proefondervindelijk vastgesteld aan.., precies het dubbele van Uw cijfer.
Ik reageer op verjaardagen nooit danig enthousiast, zoals U ziet, maar deze keer maak ik graag een uitzondering, om U proficiat te wensen met Uw daadkracht voor de Goede Zaak. Hopelijk duurt het niet tot U mijn jaren hebt, vooraleer U de vrijheidsklokken kunt horen luiden. Maar dan moeten er meer kerels van Uw gehalte de strijd eindelijk 'uit 't goetens' durven aangaan.
Deze uitdrukking 'uit 't goetens' is W-Vl en krek het tegengestelde van 'voor de leute'.
En 'uit 't goetens' kan zwak bedoeld zijn, mar ook ijzersterk en tot het bittere einde. Ik bedoel dus wel dit laatste.

Ja, sorry, beste Björn, het was in geen geval de bedoeling om anoniem te reageren. De werkwijze om te posten scheen mij (slechtziende als ik ben) nogal ingewikkeld te zijn. Googelen is niet mijn sterkste zijde. De volgende keer staat het er, met open vizier. Digitalia. Als het moet zelfs met mijn (enig) E-mailadres er bij. Want door al die ‘aliassen’ moet de SV (Staatsvuiligheid) wel de indruk krijgen dat we allemaal kakschoolmannekens (pardon!) zijn. Akkoord, ik heb wel makkelijk praten. Want woon zo niet direct in de geburen. Ook ben ik van niemand afhankelijk. Niemand zal mijn banden plat zetten, mijn auto in de fik steken of mij een pak rammel verkopen. Of erger, allemaal zaken uit de voorraad van onze achtbare politieke tegenpolen, en ander links langharig tuig of geitenwollen sokkendragers. Om nog maar te zwijgen van de ‘hangjongeren’, of andere kansarmen.
Als ik al eens rondwandel in Antwerpen, Gent, Mechelen, Oudenaarde, Brugge, op bezoek bij vrienden of familieleden, of weet ik veel; altijd is er één of twee gezonde herdershonden (elk circa 50 Kgr) in mijn nabijheid…Kleuren? Zwart & blond. Net als 2 Vlaamse Leeuwen. Even schrikwekkend van uitzicht, maar … even tam. Ze vervangen grotendeels mijn zwakke ogen. Het zijn dus ook volleerde knuffelberen – maar dat is ze niet aan te zien. Altijd belust op een partijtje stoeien, de schatjes. Wij ontmoeten elkaar ergens in de straat? Fantastico! Maar wacht met Uw handdruk, tot U van mij toestemming hebt gekregen even over hun koppeke te aaien. Eerst hondje begroeten, dan pas baasje. Kwestie van Uw en hun prioriteiten te kennen.
Want ja, die streling over hun koppeke staat gelijk met een niet-aanvalspact en een bilateraal akkoord voor wederzijdse bijstand. Geldt zolang U in de geburen blijft. Goed om weten is, dat Nero en César, want zo heten ze, instinctief aangeboren racistische neigingen hebben, die, zolang ze onder commando staan, echt ongevaarlijk zijn. Scooters in de straat zijn hun geliefkoosde jachtbuit, want dat oefenen ze dagdagelijks in onze tuin, die paalt aan een druk bereden landelijk wegeltje….Het houdt ze fit en gezond. Een bijna zelfde plaatje ziet U, als U de weblog van Vriend Fré opent. Ik bedoel niet de man op de foto. Wel het bakbeest er naast.
Zoals U ziet, is, met spijt in het hart, noch Brussel noch Antwerpen vermeld in mijn heimwee-steden. Ze lijken me meer op bepaalde overzeese mediterrane landen dan de oorspronkelijke landen zelf. Voorbeeld. Kortrijk, voorheen betere, maar thans volkse wijk, vrijdagnamiddag, niemand op straat rond dat uur. Men weet, vrijdaggebed en niemand die graag kwebbel heeft. Kortrijkzanen kennen hun les: vooral niet kijken, door lopen en blikken neerwaarts. De wijk is van ‘hen’, maar niemand spreekt het uit. De ganse omgeving heeft in een kwartier tijd meer weg van Mekka/Medina dan van de Groeningestede. Ze komen van overal, uit alle zijstraten, onderweg naar de moskee voor het vrijdaggebed. Tabbaarden, sluiers en tulbanden: bij honderdtallen, dreigend en gehaast. Volwassenen en kinderen. Moeders met een tros kleine kinderen rond hun rokken. Oliesjeiks en Prinsen uit Duizend en Een Nacht.. Gammele autowrakken en blinkende sleeën. En scooters, in alle maten en kleuren. In lege straten, en onder een onheilspellende stilte, deuren en vensters gesloten. Plantsoen en plein rond de St Janskerk? Ja…een grondige reinigingsbeurt achteraf zou welkom zijn. En - begrijpe wie kan - de Bisschop van Brugge, als dom-onnozele trofee gezeten aan de Suikerfeesttafel na de Ramadam, die door woord en zalvend gebaar, de barbaarsheid monkelend goedkeurt.
Op die man moeten we niet rekenen voor de Reconquista!
Björn Roose zei...

Beste anonieme reageerder,

Van harte bedankt voor de wensen én de complimenten.

De uitdrukking "uit 't goetens" kende ik trouwens niet, wat spijtig is aangezien het mij een échte dialectische uitdrukking lijkt te zijn en niet een of andere verbastering van ons Algemeen Nederlands.

Het feit dat u ook op uw tweeënzeventigste nog steeds de goede zaak dient, verdient mijns inziens eveneens applaus, al hoop ik ook niet het droeve lot van alle vorige generaties Vlaamsgezinden te moeten ondergaan door in een nog immer onvrij Vlaanderen te moeten sterven.

Laat ons hopen dat ook u het vrije Vlaanderen nog mag meemaken (ik wens u een lang leven en België een kort), al is het, zoals de Vader des Vaderlands al wist, niet nodig te hopen om te ondernemen, noch te slagen om te volharden.

En zo kwam ik bij Alexandra Colen en Zwalpei Verstrepen terecht (nog altijd op de weblog van Björn Roose)



Digitalia zei
Die Verstrepen is een ZWALPEI. Is deze keer geen W Vl. Zie Google.
Waarom nog veel woorden vuil maken aan een zwalpei? Als de schaal breekt, stinkt een zwalpei uren ver tegen de wind.

Vraag: spreek nooit meer van die Jürgen Verstrepen, maar van Zwalpei Verstrepen. Is niet eens beledigend, maar integendeel de zuivere waarheid.

Alexandra Colen over Jurgen Verstrepen

“Verstrepen relativeert waarden en tradities: alles moet kunnen, alles moet mogen. Dat is niet libertijns, maar gewoon cynisch. Wat mij betreft, hij doet wat hij niet laten kan, maar mag ik hem alsjeblieft een seksist noemen als hij zijn website versiert met naakte of schaars geklede vrouwen ? De vrouw als lustobject, is dat de koers die we willen varen ? Maar als ik zoiets opmerk, word ik bespot of ben ik onverdraagzaam. Dat vind ik te gemakkelijk, zeker in het geval van iemand als Verstrepen die zich profileert als de grote behoeder van de vrije meningsuiting”.

Geen idee of het citaat klopt, maar LDD’er Jurgen Verstrepen brengt het in ieder geval zo in zijn boekje “Zwart op Wit”. Ik kan Alexandra Colen desbetreffend in ieder geval moeilijk ongelijk geven

Geen opmerkingen: