dinsdag 24 maart 2009

ISLAMVERRIJKING IN PARIJS



ISLAM VERRIJKING IN BOURGET
Wie is nu racist? Zij die zich verzetten, of zij die de overlast veroorzaken?
Gisteren zette ik hier 2 stukjes neer die er niet om logen: ik vond dat het eens mocht gezegd worden waar het op staat, en was niet zinnens daarna aan heel die islam-santekraam nog veel woorden vuil te maken. Tot ik deze morgen weer werd geconfronteerd met deze Parijse geschiedenis, waar de mafheid van de politici weer van afdruipt. Zo te horen kunnen tientallen (bewezen) beschuldigingen ingebracht worden tegen die ‘kleine criminaliteit’, om door een ontradend proces, hun achterban te leren dat er wetten bestaan, en plichten. En niet alleen rechten. Maar er gebeurt niets. Riend de rien. Het kruidvat mag verder gisten….
De moslimgemeenschap heeft eens te meer een enorme kans om hun eigen verdediging op te nemen door deze feiten massaal te veroordelen, door bijvoorbeeld er tegen op straat te betogen – maar we horen ze niet. Hoe zou dat toch komen?!
Vandaar dat ik mezelf een beetje wil corrigeren. Gisteren ontwikkelde ik zowat de theorie van ‘de geverfde vogel’: wetenschappers bewezen dat een mus, vòòr die voor hun experiment geverfde pluimen kreeg, gewoon een uit de bende was, eenmaal die een verfkleed droeg, gewoon verpikt werd door haar soortgenoten…’tot de dood er op volgde’… Hoe zou het er in de mensenwereld anders aan toe gaan? Welnu: in plaats van die armlastige vreemdelingen hun kledij en lichaamstooi aan de onze aan te passen, zodanig dat ze niet opvallen, en aldus geen angst of wrevel opwekken: laat ze hun eigen woestijngewaden en woeste baardgroei maar aanhouden…
Is toch duidelijk, niet?


Men moet de ”juiste” huidskleur, etniciteit of overtuiging hebben, opdat politici en media aandacht schenken aan slachtoffers van criminaliteit. Dat is in Frankrijk niet anders dan in Nederland. Laten we eens de ten noordoosten van Parijs gelegen kleine stad Bourget in het departement Seine-Saint-Denis nemen. Daar hebben geïmmigreerde medeburgers met behulp van afpersingen, bedreigingen, overvallen, roof en verkrachtingen er de afgelopen jaren voor gezorgd dat er in de omgeving van ”hun” woongebieden bijvoorbeeld geen varkensvlees meer wordt verkocht.

En de etnische Fransen doen in zulke woonwijken interessante culturele ervaringen op. Al meer dan 30 jaar bezit de Française Marie-Neige Sardin in de woonwijk van vooral uit de islamitische cultuurkring afkomstige immigranten in Bourget een boekwinkel (foto). 25 Jaar lang ging alles goed. Sinds vijf jaar echter wordt ze door de immigranten regelmatig aangevallen in haar winkel: hele groepen immigranten hebben haar al op klaarlichte dag in haar winkel verkracht. Men sproeit zuur op haar handen (zo ontneemt men immers in de islamitische cultuurkring vrouwen hun waardigheid), men slaat haar, men bedreigt haar. De politie en de instanties ontkennen niet dat Marie-Neige Sardin in haar winkel in Bourget steeds opnieuw wordt aangevallen door immigranten. Ze ontkennen niet dat ze door vele medeburgers werd verkracht. Maar niemand uit de politiek en van de politie helpt de vrouw. Ze heeft de verkeerde huidskleur, ze is niet afkomstig uit een andere cultuurkring – ze is op de verkeerde plek in haar geboorteland. De vrouw heeft zelfs al een 60 dagen durende hongerstaking achter zich. Dat was in het jaar 2006.
Sindsdien is er niets veranderd. Want journalisten en politici hebben begrip voor de eisen van de immigranten in Bourget: de vrouw zou de ”erge literatuur” van de schappen in haar boekwinkel moeten halen. Bedoeld worden bijvoorbeeld de werken van Balzac en Proust. Ze zou eigenlijk het beste ”in naam van de islam” direct de hele boekwinkel maar moeten sluiten. Alle kennis, alle literatuur moet vanuit hun optiek overeenkomen met de islam. En deze ”kwade” vrouw verkoopt onislamitische literatuur. En op de Franse tijdschriften die ze verkoopt, zijn gedeeltelijk halfnaakte vrouwen te zien. Daarvoor haten de geïmmigreerde medeburgers haar. En net zoals de slagers, die vroeger in de woonwijk nog varkensvlees verkocht hebben, zal men haar net zo lang beroven, slaan en vernederen tot ze opgeeft.
Journalisten vinden dat de vrouw zich inmiddels ”racistisch” over de immigranten, die haar constant aanvallen, zou uitlaten. Ze hebben er geen begrip voor dat de vrouw inmiddels woedend is en niet gewoon opgeeft. Een paar omwonenden helpen de vrouw bij de aanvallen van de, meestal uit Noord-Afrika afkomstige, jeugdige daders. Maar de meesten kijken liever de andere kant op en lopen door. Slechts zelden berichten Franse journalisten over vrouwen zoals Marie-Neige Sardin. Nu heeft ruim een maand geleden Novopress een 17 minuten lang interview met haar gepubliceerd. (http://fr.novopress.info/?p=15434)

E.J BRON on Het Vrije Volk.

Geen opmerkingen: