IRAANSE MESSIAS OP KOMST

IRAANSE MESSIAS OP KOMST

Iran: analyse I

Bottehond 5 juli 2009

De Iraanse opstand is een chaotisch en verwarrend geheel. Ook westerse burgers zijn in verwarring. Is het een strijd tussen ayatollahs? Is het een strijd tussen verschillende islamitische stromingen? Men weet het niet en heeft wel sympathie met The Sea of Green, maar wantrouwt haar. Hier de romp van mijn analyse.


Terwijl elders op de wereld zulke grootse uitbarstingen van de schreeuw om vrijheid voor de publieke opinie heel simpel liggen en altijd gesteund worden door westerse burgers (ik denk aan Tibet en Birma) kijkt men elkaar nu in vertwijfeling aan. De angst om een verkeerde partij te kiezen lijkt daarbij een grote rol te spelen.
Om die reden wil ik mijn bescheiden bijdrage leveren aan het verhelderen van de situatie in en rond Iran. Ik zal dat per thema doen, omdat veel zaken door elkaar heen lopen. Het zal geen uitputtende analyse zijn, maar één op hoofdlijnen. De lezer wordt van harte uitgenodigd kritiek en aanvullingen te geven. Bij deze het eerste deel: de ayatollahs. Later verschijnen : The Sea of Green en als laatste mijn analyse van de houding van het buitenland.
De Ayatollahs
Vlak na de revolutie van 1979 verbood Khomeini een sectarische beweging, de Hojjatieh. Deze beweging was tegen het idee van een Islamitische Republiek, omdat zij geloofden dat de 12e Imam (een soort verlosser van de mensheid), de Mahdi, zijn eigen agenda voerde om te bepalen wanneer en hoe hij zou komen om de mens te verlossen. Daarom zou een Islamitische Republiek onzinnig zijn.
Mij is niet helemaal duidelijk hoe en waarom deze Hojjatieh nu apacalyptische visioenen en agenda’s hebben. Er wordt gezegd dat ze destijds tegen versmelting van staat en islam waren. Wellicht heeft zich binnen deze club een splitsing ontwikkelt. De visie van de Hojjatieh destijds was om staat en moskee gescheiden te houden.
Na de ontbinding van de Hottajieh in 1983 hield de organisatie niet op. Ik zal u de details besparen, maar duidelijk is wel dat er sterke aanwijzingen zijn dat zowel Ahamdinejad als Khamenei lid zijn van deze club. Hun goeroe (en waarschijnlijk invloedrijkste man van Iran anno 2009) heet Mohammad-Taqi Mesbah-Yazdi.
Yazdi (en dus zijn clique) streven naar afschaffing van de Islamitische Republiek zoals we die nu kennen. Die zou vervangen moeten worden door de dictatuur van de strikte islam. Rechtspraak vindt Yazdi onnodig, de islamitische leerstellingen zijn helder genoeg over straf. “Wie de islam beledigt, diens bloed moet vloeien. Daarover is de islam duidelijk. Rechtbanken zijn daarom niet nodig”.
Ook en met name de democratische grondslag van Iran (hoe mager wij die ook vinden qua democratie) wil hij afschaffen. “Het maakt niet uit wat het volk denkt. Het volk is een kudde onnozele schapen”, zo meent Yazdi. Met de verkiezing van Ahmadinejad heeft Iran nu een echt islamitische staatsvorm gekozen, meent Yazdi. Verdere verkiezingen zijn dan ook niet meer nodig. Geen verrassing dat de man aan het stuur in Iran sterk gekant is tegen een oppositiebeweging vanuit de bevolking. Hij vergelijkt de invloed van de moderniteit op jongeren als het opzettelijk injecteren met het AIDS virus.
De geestelijk leidsman van Ahmadinejad vindt slavernij gerechtvaardigd en ook geweld tegen oppositie vindt hij islamitisch. Yazdi is degene die aan de basis staat van het nucelaire programma van Iran. Hij verkocht die idee als “emancipatie” van Iran. Hij sprak destijds over Nuclaire Apartheid, om Iran warm te maken voor nucelaire programma’s.
Dit laatste sprak duidelijk aan, want ook Mousavi heeft steeds gesteld dat het nucleaire programma door gaat. Maar waar Khamenei, de huidige grote Leider, gezegd heeft dat Iran geen atoombom mag maken, heeft een belangrijke volgeling van Yazdi verklaard dat het gebruik van een atoombom religieuze legitimiteit heeft. De sekte van Yazdi meent dat de 12e Imam Mahdi, zal komen als zij de wereld in chaos en bloedvergieten storten. Wie zich herinnert dat Ahmadinejad na de speech bij de VN dacht dat hij licht uitsraalde en de verzamelede wereldleiders een half uur zonder te knipperen gefascineerd naar hem keken weet, denk ik dan, genoeg.
De strijd tussen de ayatollahs gaat dus niet over allerlei randzaken, maar over de kern van het bestaan van de Islamitische Republiek. Yazdi en zijn sekte willen de republiek die de vader van de republiek stichtte afschaffen en een totalitair, islamitisch bewind vestigen.
Daarentegen zijn er trouwe volgers van de ideeën van Khomeini en de scheiding der geesten lijkt inmiddels in rap tempo te escaleren. Vandaag heeft een belangrijk orgaan in Qum (het religieuze hoofdkwartier van de Shii) zich uitgesproken tegen de verkiezingsuitslag (lees coup). Niet alleen omdat de “crackdown” door de Basiji tegen de Iraanse (islamitische) grondwet in druist, maar vooral omdat hun invloed zal verkruimelen onder de dictatuur van de religieus- militaire junta van de Yazdi clan. Wellicht speelt zelfs een clash tussen Hojjatieh van de oude stempel (scheiding van moskee en staat) en de Hojjatieh nieuwe stijl, die een theocratie willen vestigen en de wereld willen omvormen tot een islamitische heilstaat, na haar eerst in chaos geworpen te hebben. Het laatste gerucht is dat het regime de webstite van die geestelijken in Qum geblokkeerd heeft.
Zie daar het grote verschil tussen Ahmadinejad en Mousavi, die held tegen wil en dank. Niet voor niets voerden de Mousavi aanhangers leuzen als “Change” en “A different face to the world”. Mousavis campagne is gefinancierd door de machtige veteraan Rafsanjani. In Iran is algemeen bekend dat de multi miljardair Rafsanjani de belichaming is van corruptie en zelfverrijking. Voor hem staat dus niet alleen de mede door hem gestichte republiek op het spel, maar ook zijn fortuin en macht zullen de Yazdijunta wellicht niet overleven. En Rafsanjani zelf misschien ook niet.
Hoe het ook zij: Mousavi en Rafsanjani hebben sterke bondgenoten, niet alleen hervorminggezinde repubieksgezinde geestelijken, maar ook leidende, meer behoudende geestelijken steunen Mousavi. Hun zorg gaat uiteraard allereerst uit naar het behoud van de doctrine van de Islamitische Republiek. De vraag is of dat voldoende is voor de opstandige studenten, jongeren en vrouwen. Wellicht wel: Mousavi heeft meer burger- en vrouwenrechten aangekondigd. Ook wil hij de banden met de buitenwereld normaliseren. De religieuze politie, die toeziet op kuis islamitisch gedrag op straat, zal Mousavi ontheffen van hun taak. Het zal de Basiji extra gemotiveerd hebben om op de demonstrerende burgers in de hakken. Ook zij worden geleid door de sekte van Yazdi. Een zorgwekkende ontwikkeling. De wereld zou ademloos toe moeten kijken.
Bron Het Vrije Volk