ISLAM BASHERS

ISLAM BASHERS
Spreek, O Machtige Heer GoSSens, Uw nietige toehoorders liggen in het stof, met hun voorhoofd op de grond en met beide open handpalmen gespreid voor zich ter aarde. Zij drinken Uw woorden als hemelse dauw en durven niet eens adem te halen….Komintern-wolkenslierten drijven tussen ons door en het volk snuift de bedwelmende geur van opium.
Ze zouden met hun gat omhoog, wel als Islam-aanbidders kunnen aangezien worden, moeste er een bidmatje onder hun knoken liggen. Wat voorlopig, tot Uw grote spijt, niet het geval is…omdat onze textielindustrie ontmanteld is wegens ‘delocatie’….
Hier en daar steekt een rebel de kop op….en ziet hoe de Linkse Kerk haar eigen zonen verslindt….Want het is daar lijk bij de Islam zelf: afvalligheid kan niet. Voorlopig wordt het in de GooSSenskerk, niet met de dood bestraft, zoals bij de Mohammedanen, maar dat komt misschien nog. Bij de Duitse socialisten in de 12 jaren van hun bewind (1923-1945) hadden ze daarvoor een naam. ‘Schutzhaft’ heette dat toen. Beschermd tegen zichzelf en veilig in afzondering gebracht zodat hen geen kwaad kon aangedaan worden door de brede gehersenspoelde massa…Sommige plaatsnamen vindt men zelfs terug in Oostenrijk, als ‘Ausfahrten’ van autowegen. Mauthausen, bijvoorbeeld. Met een weinig verder: de aanduiding ‘Vorheriges KZ’..als een toeristische attractie. Want weet U, die Linkse Geest dwaalt nog altijd rond in Duitsland, wachtend tot de hereniging voldoende sterk is geworden om opnieuw de macht te grijpen…Die Frau MERKEL, dat was/is toch een Oostduitse? En ze zou een politica zijn, in Oost Duitsland gehersenspoeld en in de politiek klaargestoomd, die werkelijk niet links zou zijn? De vos verliest zijn pluimen, maar niet zijn streken….
Nu decreteert Polle GooSSens, als een His Masters Voice van Mohbama, dat de Islam reeds een wezenlijk bestanddeel van Vlaanderen is geworden…Of hoe de wens de vader is van de gedachte die dan liefst meteen de plaats inneemt van de werkelijkheid.
Och kom! Stap in en lees hieronder mee met deze getormenteerde ziel om te peilen naar de roerselen van zijn vertwijfelde overtuiging. Hij, de Paus van de Linkse Kerk! Al ware hij de laatste om zijn eigen gelijk te verkondigen: de garde sterft maar wijkt niet! En vergeet daarbij niet: Polleke schrijft als een echte intellectueel. Dus met moeilijke zinnen en veel grote woorden. Waaruit zijn alwetendheid moet blijken. Zijn belezenheid. En zijn intellectuele superioriteit. Alhoewel hij hier een daar terugvalt op de slogantaal eigen aan elke Verlichte Despoot. ‘Beschavingsoorlog’! ‘Verdrijven’ en ‘vergassen’ Dat zijn begrippen zò overgenomen uit Nazi-oorlogstijden. Het waren de tijden van een beschavingsoorlog om de Europese beschaving te redden van het Joodse bolsevisme…
Zou Polleke….de EUROPAJOURNALIST in ’t geniep misschien een volgeling zijn van ‘le grand Léon’? U weet wel, de Waalse Rexist Léon Degrelle, een roemrijk SS-Standartenführer, waarvan Hitler ooit beweerde dat het hem speet dat Degrelle niet zijn zoon was….Dan moet ‘Le Tombeau du Géant’ in de omgeving van Bouillon voor hem wel een echt bedevaartsoord zijn. Zie Google.
Zeg nu zelf: is de De Morgen niet heerlijk? Profiteer er dus zoveel mogelijk van, zolang het nog duurt.. Humo, hun destructieve spitsbroeder, zit al op de roetsbaan naar benenden…

De islam is een deel van Vlaanderen

Europajournalist en publicist Paul Goossens schrijft Yves Desmet een antwoord op zijn essay over het islamdebat in ons land. "Als de islamcritici vaak makelaars in angst zijn, dan zijn er ook producenten van slachtofferschap die met mooie maatschappijanalyses, waarin zelfs een grond van waarheid zit, de illusie creëren dat je niet langer verantwoordelijk zou zijn voor je eigen daden", schreef Yves Desmet zaterdag in een opmerkelijk essay. Daarin legt hij onder meer uit waarom hij Paul Goossens tot die "producenten van slachtofferschap" rekent. Goossens heeft een repliek klaar.

Met de nieuwe Europeanen, met de nieuwe Vlamingen. Het islamdispuut heeft het debat over migratie en integratie overwoekerd en de promotoren van de onverzoenlijke tegenstelling krijgen meer bijval. Van "vrijzinnig links", van de fundi's van de Verlichting, van de liberale en nationalistische populisten
Dat Yves Desmet allergisch is voor "klein links" was al geruime tijd bekend. Uit zijn essay over het islamdebat blijkt dat de allergie verontrustend is uitgedijd. Hij baalt nu ook van "welmenend links". Zaterdag presteerde Desmet het om van "welmenend links" - bestaat er ook "slechtmenend links"? - een van de hoofdschuldigen van het ontspoorde islam-debat te maken. Samen met de islamcritici kozen ze immers voor de radicale polemiek, het spelen op de man en de grove veralgemening. Met alle kwalijke gevolgen van dien: polarisatie. Met zijn bijdrage hoopt Desmet de discussie weer zin voor nuance bij te brengen.

Daarvoor bedient de auteur zich van... grove veralgemening. Het belang en de invloed van "welmenend links" wordt compleet overschat, die van de islamofoben onderschat. Volgens Desmet is de linkerzijde een zootje producenten van slachtofferschap, negationisten van de persoonlijke verantwoordelijkheid en extreem toleranten. Tien jaar terug, toen het migratiedebat nog niet gekaapt was door de islamcritici, sloeg die kritiek misschien ergens op. Vandaag is die totaal naast de kwestie.

In het islamdebat doet de linkerzijde nauwelijks mee, ze kijkt de andere kant op, laat het initiatief en het hoge woord aan bejaarde, blanke mannen, de curatoren van het "Groot Museum van elitaire angsten en bekrompenheid". Hooguit is er een enkeling die waarschuwt dat de migratieproblematiek niet verengd mag worden tot cultuur, religies en beschavingen. Dat er ook een sociale dimensie is. Het echte weerwerk komt van de nieuwe Belgen. De jonge vrouwen en mannen die we nog steeds allochtonen of vreemden noemen en van de mediabaronnen nauwelijks een stem in de pers krijgen. Ze horen er niet bij, tenzij als alibi. Ook in het artikel van Desmet. Er worden slechts twee moslims (Dalia Mogahed en Sami Zemni) opgevoerd, de rest (dertien in totaal) zijn oude Belgen op leeftijd.

Uitzichtloos dogma
Het is veelbetekenend dat Desmet dit onevenwicht in het islamdebat niet eens signaleert en nog minder als problematisch ervaart. Die blindheid heeft gevolgen. In plaats van de dialoog te verruimen, sluit zijn essay deuren. Het werd een afrekening onder (ex-) vrienden (?), boven de hoofden van de betrokkenen, de nieuwe Belgen. Nochtans zijn zij het best geplaatst om het desastreus dogma dat moderniteit en islam absoluut onverzoenbaar zijn, onderuit te halen. Benno Barnard & co. zijn er rotsvast van overtuigd dat beiden absoluut incompatibel zijn. De verschillen tussen de islam en de waarden van onze "joods-christelijke beschaving" - een begrip dat Barnard te pas en te onpas gebruikt - zijn onoverbrugbaar. Hoezeer Barnard en zijn echo Wim Van Rooy dit dogma met krantenknipsels, kreten en referaten tot objectief feit proberen op te tillen, het blijft een totaal uitzichtloos dogma.

Ook al raadt Paul Scheffer het gebruik van het woord islamofoob af, ik doe het toch. Barnard & co. verdienen dat etiket. Niet wegens de tonaliteit van hun stellingen, wel wegens de inhoud. Yves Desmet krijgt dat woord niet uit zijn pen en houdt het bij het neutrale islamcritici. Dat geeft het gezelschap en hun standpunten een onterecht serieux, maar bovenal leidt het de aandacht af van het destructieve van hun benadering. We hebben hier, zoals Geert Mak schreef, niet alleen met makelaars in angst te maken, maar evenzeer met de aanjagers van de frontale en de totale confrontatie. Hoe kan het ooit tot de verzoening komen, waar Scheffer voor pleit, als de ontvangende gemeenschap de verzoening - zou "redelijk compromis" geen betere formulering zijn? - een gevaarlijke utopie en "iedere hoofddoek, een vlag geplant in het hart van het westen" noemt?

Niet de benadering van Scheffer, wel het confrontatiepleidooi zit momenteel in de lift. Twintig jaar geleden, zo merkte Mark Elchardus onlangs in Knack op, sprak men over migranten, tien jaar terug over allochtonen, nu gaat het bijna uitsluitend over moslims. Elk debat over integratie is onderhand tot een debat over de islam verengd. Dat hebben we ondermeer aan de val van de Berlijnse muur, nine eleven en de war on terror te danken, want het gaat hier allerminst om een puur Vlaams gebeuren. "Het wegvallen van de communistische vijand", aldus Tzvetan Todorov zaterdag in De Standaard, "heeft de identiteit van het westen verzwakt. We moesten die vijand elders gaan vinden. Dat is een van de redenen waarom op internationaal vlak de islamitische vijand tot grote bedreiging wordt uitgeroepen." Over de internationale islam moet je ondertussen bij Todorov, een Bulgaarse emigrant, niet meer beginnen. "Het is een fantasme, het is onze nachtmerrie."

Kruistocht
Met de komst van Barack Obama lijkt het erop dat de VS de verdwazing uit het Bushtijdperk hebben ingezien. "Laat er geen twijfel over bestaan", aldus de Amerikaanse president op 4 juni in Caïro, "de islam is een deel van Amerika." Dat is het tegendeel van wat Philip Dewinter, Jean-Marie Dedecker, Wim Van Rooy en Benno Barnard schreven en blijven schrijven. Op dat punt zijn ze allemaal perfect inwisselbaar. Als er al meningsverschillen zijn gaat het om details, niet over de essentie. Allemaal verdedigen ze het dogma dat de islam haaks op onze westerse waarden en levenswijze staat. Alleen reeds bij de suggestie van incompatibiliteit krijgt Mark Elchardus rillingen. "Dan kun je ook maar meteen zeggen: we gaan die moslims verdrijven of vergassen."

Daar ligt het fundamentele meningsverschil met de islam-bashers. Ze suggereren de incompatibiliteit niet, ze poken en ze stoken de "beschavingsoorlog" voortdurend op. Toch onthouden ze hun kiezers of lezers het even logische als onvermijdelijke slot van hun rekwisitoor: de totale confrontatie en hoe het dan verder moet. Deportatie? Verbod van alle islamitische symbolen? Een nieuwe kruistocht? Een invasie van het Midden-Oosten of toch maar een ouderwetse godsdienst- en burgeroorlog? De enige die tot dusver een tipje van de sluier lichtte, was Wim Van Rooy, in een gesprek met Ico Maly voor radio Klara. Hij nam toen het woord "verdrijven" in de mond...

Echte dialoog
Het islamdispuut heeft het debat over migratie en integratie overwoekerd en de promotoren van de onverzoenlijke tegen- stelling kunnen op groeiende bijval rekenen. Bij "vrijzinnig links", bij de fundi"s van de Verlichting, bij de liberale en nationalistische populisten, bij de claque van Europese superio-riteit. Het blijft wachten op Europese en Vlaamse toppolitici die durven zeggen: "Laat er geen twijfel over bestaan, de islam is een deel van Europa en Vlaanderen." Dan pas kan de echte, inclusieve dialoog van start gaan.
17/11/09 09u08