donderdag 17 december 2009

EXTREEM RECHTS IN VL DOOR EEN NL

















Opkomst en neergang van extreem-rechts Vlaanderen


Het Vlaams Blok ontstond in 1978 uit het samengaan van de Vlaams Nationale Partij van Karel Dillen en de Vlaamse Volkspartij van Lode Claes. Die twee partijen waren opgericht uit onvrede met het Egmontpact, dat de bevoegdheden tussen Vlamingen en Franstaligen in België moest verdelen.
Dillen heeft nooit een geheim gemaakt van zijn Duitsgezindheid in de Tweede Wereldoorlog. „Voor ons was het alsof de vakantie vroegtijdig begon”, zei hij in 1988 nog over de Duitse inval in mei 1940. Zijn harde, extreem-rechtse lijn kreeg al snel de overhand in het Vlaams Blok. De Vlaamse onafhankelijkheid bleef het belangrijkste standpunt en daarmee behaalde het VB weinig succes. Dillen zat jarenlang als enige vertegenwoordiger in het parlement.
Het succes kwam met de opkomst van Filip Dewinter. Deze Bruggeling, oprichter van het Nationalistisch JongStudentenVerbond (NJSV), ging in Antwerpen studeren en sloot zich aan bij het blok. De harde lijn van Dillen schrok Dewinter niet af. Nog in 1992 noemde hij drie Vlaamse collaborateurs, die na de oorlog ter dood veroordeeld zijn, „mijn grote voorbeelden”.
Maar hij voegde iets toe: Dewinter pikte de weerstand tegen nieuwkomers op in de Antwerpse volkswijken en maakte die tot het kernpunt van het VB, met de slogan ’Eigen volk eerst’. Een gestage politieke opmars begon, maar de partij bleef uitgesloten van de macht door het cordon sanitaire dat de andere partijen instelden.
In 2004 behaalde het Vlaams Blok zijn hoogste verkiezingsuitslag ooit: 24,2 procent, goed voor 32 zetels in het Vlaams Parlement. Later dat jaar werd het blok verboden wegens racisme, maar de partij ging naadloos over in het Vlaams Belang. Dewinter en zijn Antwerpse clan, onder wie Gerolf Annemans, bleven de boventoon voeren.
Bij de Belgische verkiezingen van 2007 zakte de uitslag voor het VB naar 19 procent. Dit jaar scoorde de partij nog maar 15,3 procent en verloor ze elf zetels in het Vlaams Parlement.

Beste Meneer van dagblad ‘Trouw,

Nu dat U zich verwaardigd heeft om ergens in Schoten bij een Celebrety op bezoek te gaan, die U typeert als een zacht lammetje, die bij nader toezien een briesende leeuwin blijkt te zijn.

Even nuchter als U ‘de Vlaamse zaak’ op papier zwiert, probeer ik U hieronder nuchter van antwoord te dienen. Al moet ik moeite doen opm beleefd te blijven. U mengt inderdaad Hollandse sprotjes-haaien met Vlaamse zingende dolfijnen. Dat is erg. Zeer erg. Want beide soorten behoren tot dezelfde stam van gewervelde koudbloedigen die zwemmen in dezelfde zee.

Wat meer is, U bezondigt zich aan lezersbedrog doordat U voorbij gaat aan de eerste wet van jullie deonthologische codex : check en dubbelcheck Uw bronnen, in casu de geschiedenisboeken. En vooral : gebruik geen citaten op een verkeerde manier. Zeker niet als U dat opzettelijk doet, omdat jullie in Nederland misschien wel NOOIT de ‘Pelgische Ziekte’ zult begrijpen en verstaan. Hieronder een poging tot opheldering. Al moet ik zeggen (want zo dom bennen jullie niet) wat baten kaar sen bril als den uil niet zien en wil.

Best met deur in huis vallen, zeker? Zet U dus schrap.
De Vlaamse collaboratie, die er zeker geweest is, verschilde totaal van de Waalse en heel zeker van de Nederlandse. Geen van de drie valt goed te praten, zeker niet in het licht van wat we nu weten; De overwinnaar immers heeft altijd gelijk. De Vlaamse Beweging en daarin de felsten van het VBV (Vlaams Nationalistisch Verbond) begroetten inderdaad de Duitse invallers als BEVRIJDERS die het Vlaamse volk eindelijk zouden afhelpen van de Belgische fransdolle overheersing. Zij werden echter in hun idealisme door de Duitsers zwaar bedrogen en misbruikt en betaalden daar, na de oorlog, een uitzonderlijk zware tol voor. Een tol die is overgedragen van generatie op generatie, en het beest tot uitdrukking komt in de schitkring rond het Vlaams Belang.….

Het bels landsbestuur, sedert 1830 op Frankrijk gericht, zou nochtans de nodige ervaring moeten opgedaan hebben in WO I. Want die achteruitstelling van die 6 miljoen Vlamingen door 4 miljoen Franstaligen, dagtekent al van de eerste dag der Brabantse Opstand, die de Zuidelijke Nederland deed afscheuren van de Noordelijke. Dat is verder een lang en ingewikkeld verhaal, maar de essentie is dat de Vlamingen tot op de huidige dag in eigen land maar tweederangsburgers zijn.
De kern van mijn repliek, waarde Hollander, is dat U moet weten, dat Karel Dillen in Mei ’40 dacht te maken te hebben met een vroege vacantie, zou ondergetekende vandaag, in een dichterlijke overdrijving, ook nog zeggen. Want er is niets veranderd! Maar Vlamingen zijn geen Ieren, en geen Basken, die te vuur en te zwaard strijden….Vlamingen zijn voor een deel Tijl Uilenspoegels, maar voor hete grootste deel Lamme Goedzakken. Hadden zij meer haar op hun tanden gehad, ‘1830’ zou nooit gebeurd zijn!

DeWinter had drie grote voorbeelden die na de oorlog ter dood zijn veroordeeld? Iw weeral een dichterlijke omschrijving van de realiteit. In zijn plaats zou ik zeggen : ik had/hen honderden voorbeelden, waarvan velen in de krochten van de repressiemolen zijn gestorven door ontbering, ziekten en uitputting. Lees bijvoorbeeld eens bij de linkse goddeloze Elsschot zijn gedicht over Dr Borms, ddie oude krukkenvent, die op een stoel gebonden naar de executiepaal gedragen werd….Zijn misdaad? Dr. Borms had voor de tweede keer Te Wapen geroepen voor Vlaanderen….
U wilt inzage in hun leven, van die collaborateurs, die, niet uit geldgewin, voor de eer of om andere redenen, toegetreden zijn, ingevolge de leuze ‘Rome of Moskou’ tot de Waffen SS en in ergens begraven liggen in de oneindige Russisch steppe? Kom dan eens kijken in onze bibliotheken. Wij hebben bijvoorbeeld, 60 jaar na de executie van een ‘landverraadster’, een Arrest van het Hof van Cassatie, die het vonnis herziet en een…levenslange gevangenisstraf uitspreekt. De kroongetuige, leider van de plaatselijke Witte Brigade, had namelijk toen, reden voor die herziening, op zijn sterfbed, bekend dat niet die vrouw, maar hijzelf de Duitsers had benaderd.

Als U echter op een vlugge manier nadere kennis wilt maken met onze Helden, tik dan op Google bijvoorbeeld: Dom Modest Van Assche – Leo Vindevoghel – Jerome Leuridan – enz, enz. Bij Lucrèse VanBillegem zult U stoten op een stervend jong meisje (TBC)
Als slot wil ik U verhalen over Sint Petersburg, waar in 1943-44 de Duitsers hun tanden hebben op stuk gebeten. Die stad heette toen Leningrad, en was de feitelijke oude hoofdstad van het oude Keizerlijke Rusland, daar waas Moskou; als veredeld boerendorp, fungeerde als bestuurlijk centrum van de Communisten. Bij de Duitsers vochten ook Vlaams SS-Legioensoldaten en ze hoorden bij de dappersten. In de late jaren ’80 werd in Sint Petersburg een caillon geïnstalleerd, met o.a. bijdragen van de overlevenden van die Legioenen, verbroederd met de Oud-strijders aan Russische zijde….

Bij de vroegere vijanden bestaat er ‘coron sanitaire’ – alleen in eigen land wordt de haat iedere dag in stand gehouden.

Pssst
Meneer de Journalist,
U moogt/kunt mij niet verdenken van ‘zwartzakkerij’ want te jong daarvoor en zeker niet afkomstig uit een zwart nest. Ik heb alleen ogen in mijn kop en kan tamelijk goed registreren wat ‘goed’ is, en wat kwaad. Ook moeten veel Vlamingen zwijgen, omwille van het dagelijks brood….Het is bij U niet anders, denk ik. Geert Wilders zegt wat veel mensen denken.
Als U nog eens een artikeltje pleegt over de ‘Pelgen’, zegt U om te beginnen dat U het hebt over Vlamingen. Want ‘Pelgen dat is een scheldwoord in onze oren. Jullie horen toch ook niet graag dat wij spreken over ‘kaaskoppen’, nietwaar? Voor mijn part kunt U de fransdolle BruxSSelaars en de Walen gerust ‘Pelgen’ blijven noemen. Want het zijn zij die van de Zuidelijke Nederlanden ‘Pelië’ gemaakt hebben en het iedere dag van misbruiken.
Bij de na-oorlogse Vlaamse Beweging zult U tot vervelens toe het woordje ‘AMNESTIE’ ontmoeten. Wat dan zou staan voor de spons door de ‘Pelgische Staat’ naar de ‘foute Vlamingen’ toe. U zilt ook gemerkt hebben, dat over amnestie tot op de huidige dag niet gesproken kan worden, want dan is het kot telkens te klein van uit een bepaalde hoek.
Bij deze weze dan dit misverstand rechtgezet van langs de harde Vlaamse kant. Het is niet ZIJ die moeten vergeven, maar WIJ! Omdat er na al die tijd nog altijd niet toegegeven kan worden, dat de Vlamingen al bijna 200 jaar uitgebuit, onderdrukt en bespot werden. Daarover zouden wij de spons moeten vegen. Geen ‘vecht-federalisme’ wordt dan gezegd.
Het klinkt ingewikkeld? Moet U zich toch eerst geduldig verdiepen in de echte Geschiedenis en een verduldig oor te luisteren leggen. Nog iedere dag!
Neen! Amnestie… NOOIT!
Psssst II
Denkt U met de titel ‘Opkomst en neergang van Extreem Rechts in Vlaanderen’ de Eerste Prijs voor originaliteit te kunnen behalen? Of bedoelde U meer de cohesie tussen ons en de ‘Opkomst en Ondergang van het Derde Rijk’ te suggereren?
Beste Meneer van dagblad Trouw: (U zult wel een woordje Engels begrijpen, mag ik hopen?) ik zou zeggen: ‘TRY TO REMEMBER THE WHITE CLIFFS OF DOVER. WE WILL MEET AGAION. DO NOT KNOW WHERE OR WHEN. WAIT AND SEE. WE WILL MEET AGAIN….
Dat was ene Vera Lynn, voor, tijdens en na de Slag om Engeland. Het waren dagen waar het voor Good Old England niet zo schitterend uitzag. Remerber?

a

Geen opmerkingen: