AAN TAFEL MET WILDERS

.


















AAN TAFEL MET WILDERS

Wilders-haters tafelen met moslimextremisten.
FILANTROOP - 04 FEBRUARI 2010
In Het Vrije Volk.


Niet dat ik zo Hollands ben gaan denken, maar als ik in onderstaand stukje een paar namen inwissel, komt mij de situatie al direct bekend voor.
Maar, beste Hollandse vrienden, bij jullie wordt de PVV niet bij voorbaat uitgesloten, door alle partijen, lijk dat het lot is bij ons met het Vlaams Blok/Belang. Het volstaat dat iemand van het Vlaams Blok/Belang zegt dat ’s morgens de zon opstaat in het Oosten, opdat meteen iedereen ontkent en wijst naar het Westen. Of naar het Zuiden. Desnoods naar het Noorden, als het maar allen-tegen-één klinkt. Ofwel wordt er beschaamd-weg niets gezegd. Dat komt door al dat Parti Scandale-gedoe van bij ons, dat, in een bredere context, op ons sinds 1830 gesmeten is.

Wij lezen dus met dubbele belangstelling wat er bij jullie gebeurt. Erg! Zeer erg! Ik begin er zelfs een beetje aan te twijfelen, mochten onze wegen ooit samen gaan, of het voor ons dan zoveel beter zou zijn onder de Heel-Nederlandse vlag….Kunnen we niet afspreken dat er eerst schoon schip gemaakt wordt bij jullie? Geert Wilders heeft al eens geopperd dat er tussen onze beide staten (hm, deelstaat Vlaanderen) bilaterale besprekingen zouden geopend worden. Laat het vooral niet meer te lang duren. Anders geraakt ons volk weer in slaap!
Het zou er natuurlijk gans anders uitzien, mocht de Geert ondertussen regeringsleider geworden zijn bij jullie. Maar het ziet er eerder naar uit dat hij eerst zijn persoonlijk ‘Robben-eilend’ zal moeten doorstaan, en neen, echt, zo lang kunnen wij niet wachten.
Als echter bij ons de dingen eenmaal in een stroomversnelling zouden geraken… Ja dan!
Dan rukken wij op en komen hem bevrijden, wie weet, om de Vrije Nederlanden, samen met onze NIEUWE verkozen leiders, op te stoten in de vaart der volkeren….
In afwachting, en wetend dat de Angel-Saksische wereld, die nog altijd een beetje de wereld domineert ons niet ongunstig gezind is, bieden wij U, moest het dreigen verkeerd af te lopen bij jullie daar, politiek asiel bij ons aan.
Dàt zou ze nog eens in hun hemd zetten! Een burger van die ene lidstaat van Europa die voor zijn leven moet vluchten naar het buurland!
Ik zie echter een onoverkomelijk probleem; zal de Nederlandse Staat verder betalen voor Uw body-guards? Want dat schijnt iedereen, voor ’t gemak, te vergeten….Gij hebt twe vijanden : de witte-boord criminelen waarover hieronder sprake, en de vuile-handen criminelen, die uitzijn op Uw fysieke liquidatie.
Ja, mijn beste Geert Wilders, U hebt niet de gemakkelijkste weg gekozen….Was U bij de PvdA geweest, dan zou Uw leven over rozen zijn gegaan. Nu gaat het over doornen. En doornen alleen.

Met de Taliban praten, met Hamas praten,
met Teheran praten:
het is links warempel in de bol geslagen.


Met alles wat maar even extremistisch is wil het aan tafel schuiven om in overleg te gaan. Maar o ironie, Wilders vinden ze te extremistisch om aan tafel te inviteren, hoewel geen gewapend wapenfeit deze politicus in de schoenen te schuiven valt en van hem geen oproep tot geweld om zijn doel te bereiken bekend is. Wilders beperkt zich tot het vrije woord van de gekozen parlementariër. De Taliban, Hamas en Teheran schuimen daarentegen met gewapende benden de straten af en ruimen uit de weg wie ze niet bevalt.
Ziedaar, het tegenstrijdige verschijnsel dat enerzijds aan tafel geschoven moet worden met de Taliban, Hamas en Teheran, maar Wilders niet alleen een plek aan tafel geweigerd wordt, maar het hem in zijn parlementaire loopbaan vrijwel onmogelijk gemaakt wordt te doen waartoe de kiezer hem in de Kamer koos.
Het overlegmodel blijkt bij de linkse mens op een wonderlijk tegenstrijdig inzicht te stuiten waar de hunkering tot gesprek zich moeiteloos uitstrekt tot extremisten die voor moordpartijen niet terugdeinzen, maar de eigen “extremist” in het stof moet bijten.
Nu hebben de Taliban, Hamas en Teheran iets gemeen, en dat is het islamitische extremisme. Linkse mensen hebben een gruwelijke hekel aan het extremisme als het een kennelijk rechtse signatuur draagt. Zo gaan ze graag op pad met honkbalknuppels zodra een neonaziclubje ergens met toestemming van de burgemeester komt vendelzwaaien. Vaak mondt dat uit in een matpartij van jewelste. Zeg maar: Weimar-republiekje spelen met de heroïek op z’n Madurodams.
Maar wie even de intenties van de Taliban, Hamas en Teheran doorbladert ziet meteen al dat deze instituten van zulk een rechtsextremisme zijn dat Wilders er maagdelijk bij afsteekt.
Schoolmeisjes gruwelijk verminken of opblazen omdat ze leergierig zijn, vermeende collaborateurs standrechtelijk met een kogelregen doorboren, demonstranten theatraal aan hoogwerkers ophangen, etnische en religieuze minderheden liquideren, is pas echt rechtsextremisme uit het diepste van het kronkelende darmstelsel. De bedenkers van het begrip onderbuik moeten dus een merkwaardig zintuiglijk functioneren ontwikkeld hebben dat ze zich daar niet van bewust zijn.
Maar de vraag blijft hangen waarom linkse mensen geen moreel bezwaar hebben tegen tafelen met de Taliban, Hamas en Teheran, waar toch overduidelijk moet zijn dat deze tafelgasten ongegeneerd de anderen hun eigen menu opdringen met het doorrookte extremisme. Want zowel het rechtse als het linkse extremisme laten zich nu juist als zodanig herkennen door de onwil tot consensus en de rabiate hang naar het totalitarisme. Waar de Taliban, Hamas en Teheran heersen worden opponenten uit de weg geruimd en heerst het gezag van de sterkste. En die zouden zomaar bij het feeëriek tafelen van inzicht veranderen en brave, democratisch gezinde wezens worden omdat de vriendelijke linkse mensen ze hebben gemasseerd met linkse vredespraat.
De crux is eigenlijk wel duidelijk: Linkse mensen zijn helemaal niet zo democratisch als ze voorwenden te zijn. Democratie betekent namelijk dat het electoraat zich uitspreekt en dan in consensus tot een regering besloten wordt die een redelijke afspiegeling is van wat de burger zich wenst. Dat betekent dus geen uitsluiting tevoren, en zeker geen oorlogzucht die met ondemocratische middelen de politieke opponent tracht uit te schakelen nog voor die de gelegenheid krijgt het oordeel van het electoraat te vragen.
Maar deze linkse mensen hebben met de Taliban, Hamas en Teheran wel iets gemeen wat alles verklarend is: de gloeiende afkeer voor islamcritici. Van Pim Fortuyn, Ayaan Hirsi Ali, Ehsan Jami, Afshin Ellian en Geert Wilders is er al eentje uit de weg geruimd volgens de traditie van de Taliban, Hamas en Teheran. Dat de linkse mens een voedingsbodem creëert waarop de Taliban, Hamas en Teheran zich weldadig voelen wordt dan opeens verklaarbaar.
Reken er maar op dat Thomas von der Dunk, Femke Halsema, Anja Meulenbelt, Dries van Agt, Alexander Pechtold, Harry van Bommel en Guusje ter Horst bij een etentje wél couverts inruimen voor moorddadige moslimextremisten, maar Wilders in de keuken op een houtje mag bijten. Want verschil moet er zijn tussen moordende fanatici en een verklaarde democraat.
Daarom wil Guusje ter Horst wél praten met de extreemrechtse Taliban, maar misbruikt ze haar ministeriële positie om een politieke concurrent wegens vermeend rechtsextremisme uit te schakelen. De linkse hang naar vreedzame coëxistentie heeft namelijk zo z’n beperkingen. Sneu voor het electoraat van de PVV, maar mazzel voor de furieuze aanhang van de Taliban, Hamas en Teheran dat ze in Nederland wél aan tafel mogen aanschuiven.
Misschien mag Wilders dan nog van geluk spreken dat hij niet welkom is op zo’n etentje.