De combinatie cruise+gevangeis
Heruitgevonden…
Investeerders gezocht.
Love boat boven, onder in de
Sport-afdeling: de roeiers.
Zou, denkt U, het lonen om een OPEN BRIEF te schrijven naar Stefaan Clercqie, verantwoordelijke voor de ‘Endlösu,g’ van al dat penitentiair gedoe. De man blijft, als een echte Tjeef, altijd maar bezig met halfslachtige oplossingen, terwijl hij niet eens ziet dat het dweilen is met de kraan open.
Wat zeg ik? Dweilen?! Het zijn een soort communicerende vaten, die al lang niet meer communiceren…Immers, het peil van zijn criminaliteit stijgt, maar net pùgekeerd daalt de capaciteit van zijn gevangenissen. Endlösung mislukt, dus!
Daarom die OPEN BRIEF, met als inhoud een WIN-WIN situatie, met daarenboven een nooit geziene gunstige invloed op de begroting. Al zou ik dat laatste niet teveel voordien benadrukken, anders zal de besparing rapper uitgegeven worden, dan verwezenlijkt.
De brief zou als volgt beginnen : Excellentie (zoiets stemt altijd tot mildheid), Gezien dit, en overwegende dat, in aanmerking genomen, met het oog op, enz (zoiets zaait verwarring) veroorloof ik mij Ued te wijzen op (weer een paar nietszeggende algemeenheden, in typische Tjeven-stijl) om te besluiten dat ‘en dan komt het hoge woord) dat Ued er niets van bakt. Alinea.
Maar wat zou Ued er van denken om drie (bindende) referendums te organiseren over de her-organisatie van ons gevangeniswezen, waarbij uitdrukkelijk gesteld wordt, dat iedere deelstaat (Vl/Bx/W) instaat voor/geniet van de financiele gevolgen van hun keuze?
Voor Deelstaat Vlaanderen zou er eerst een (gratis) brochure moeten verdeeld worden in iedere brievenbus. Inhoud: omstandige omschrijving van een vloot (vlootje?) uiterst luxueuze cruise-boten, waarvan de ruimen uitgerust zijn met banken voor de roeiers, die dus penitentiairen zouden zijn, per vijf aan iedere kant aan elkaar geketend met een ijzeren bol van 10 Kgr aan de voet. De boekingen voor de criuse-gangers zouden spotgoedkoop kunnen blijven, daar er geen brandstof zou verstookt worden. Op die manier zou de exploitatie winstgevend kunnen zijn. Terwijl de tewerkstelling van al die bemanningen een gevoelige verlichting zou zijn voor de werkloosheids-statistieken.
Het spreekt vanzelf dat het bewakingspersoneel een maritieme herscholing zou moeten ondergaan, maar als die mannen en vrouwen even nadenken over de exotische reisbestemmingen die zullen aangedaan worden, dan zullen hun bezwaren smelten als sneeuw voor de VDAB. Gezien ook de lichtheid van de taak, vermits ontsnappen niet tot de mogelijkheden zou behoren.
De dagelijkse wandelingen op de binnenkoer zouden natuurlijk niet meer kunnen. Maar met een beetje goede wil kan er gezorgd worden voor stoeipartijen in het alom aanwezige water.
Zelfs ontsnappingen per helikopter zouden uitgesloten zijn.
Op de vrijgekomen terreinen van de straf-inrichtingen aan land, die meestal gunstig gelegen zijn qua stadsplanning, zouden dan rusutig gelegen villa’s voor elitairen kunnen gebouwd worden. Die zouden staan springen, om snob-gewijze, een adres te hebben als bvb Nieuwe Wandeling N°636, Gent.
U zegt, vrees te hebben voor de uitslag van het referendum? Op welke planeet leeft U wel, Excellentie?!
O U vreest voor de Liga van de Mensenrechten? Beloof hun leiders een luxe-cabine aan boord van een der schepen….
Het Rode Kruis? De Halve Maan? De Conventie van Génève? Maar wij discrimeren niets of niemand. Het eten zal er goed zijn (moet wel!) en de mannen zijn voortdurend op reis en in de gezonde zeelucht…
Al moet ik toegeven, Excellentie, voor de tamboer-majoor die in het ruim de maat slaat voor de roeiers, heb ik geen oplossing gevonden. Eerst had ik gedacht aan het uitgezuiverd personeel van de vele kabinetten, maar bij nader toezien zijn er teveel twijfels over het roei-tempo dat ze niet zullen kunnen volgen. Zo kwam ik tot het gild der Rechtvaardige Rechters, die op die manier quasi constant zitting zouden kunnen houden. Eenmaal de daders, reeds in voorhechtenis, aan boord gebracht, zullen de Rechters zo veel en zo lange straffen als maar mogelijk uitspreken, om in de vaart te kunnen blijven…
Als de oplossing, zoals U bij deze krijgt, voor 99 % gebrukksklaar op Uw schrijftafel komt, kunt U, Excellentie, dan wel even zorgen voor de maatslagers? Veel kennis is er, zoals U weet, niet nodig….
Geen walhalla (*) voor gedetineerden
Walter Damen vindt dat minister van Justitie Stefaan De Clerck zich vergaloppeerd heeft door gedetineerden tegen hun zin naar Tilburg te verhuizen. Hij is advocaat.
Donderdag verwittigd worden dat je maandag wordt verhuisd, als een monster zonder waarde
Minister van Justitie Stefaan De Clerck dacht het probleem van de overbevolking in de Belgische gevangenissen snel te kunnen tackelen door gevangenen in Nederland onder te brengen. Op zich een lovenswaardig initiatief, maar de praktische uitvoering ervan lijkt nogal overhaast te gebeuren, vindt Walter Damen.
De job van minister van Justitie is duidelijk bijzonder moeilijk. De minister, die meende een oplossing te kunnen bieden voor de overbevolking in de gevangenissen, lijkt zich vergaloppeerd te hebben. Niet enkel waren er veel minder vrijwilligers om naar Nederland te gaan, bovendien zal ook het kostenplaatje van 30 miljoen euro ruim overschreden worden.
Veel erger is de wijze waarop alles werd voorgesteld, namelijk dat Nederland een walhalla zou zijn voor de Belgische gedetineerden. Hooguit een kleine driehonderd gedetineerden wilden uit vrije wil verkassen, de rest werd dan maar als 'Chinese vrijwilliger' aangeduid. Het is bittere ernst: donderdag verwittigd worden dat je maandag wordt verhuisd, als een monster zonder waarde dat het recht niet heeft om zich te verzetten of waarbij op generlei wijze rekening wordt gehouden met het schaarse heropgebouwde leven de gevangenis.
Wat zouden ze ook klagen? Het zijn veroordeelden, mensen die zichzelf in deze situatie hebben gebracht en bijgevolg alles maar moeten ondergaan en vooral geen protest mogen uiten. Ze verhuizen toch naar een mooie gevangenis, zonder plaatsgebrek en met sobere maar netjes ingerichte cellen? Weg uit de gruwel van onze eigen middeleeuwse gevangenissen, soms zonder sanitair, tenzij je een emmer als toilet beschouwd. Weg van de ouderwetse douches, weg van de matrassen op de grond. De ondankbaren! Akkoord, de accommodatie wordt beter, maar wie is verantwoordelijk voor de miserabele toestanden in onze gevangenissen? Wie heeft schuld aan het plaatsgebrek? De pleger of het beleid?
Wat echter het ergste is, los van de mensonwaardige leefomstandigheden, is geen bezoek meer krijgen. Geen contact meer kunnen hebben met je familie, vrienden of partner. Eenzijdig een beslissing door je strot geramd krijgen, zonder enige inspraak. Opnieuw het gevoel krijgen alles te verliezen, hoewel je er deze keer geen schuld aan hebt.
Sprankeltje hoop
Van een gevangene met een straf langer dan drie jaar wordt verwacht dat hij een leefplan maakt om zich voor te bereiden op zijn terugkeer naar de maatschappij. Vanuit het buitenland is dat beduidend moeilijker. Ook al gingen de minister en zijn diensten hier wel rekening mee houden, toch schatten ze dit aspect volledig verkeerd in. Gevangenen zijn dikwijls afhankelijk van hun bezoekers om nieuwe leefkansen te ontwikkelen. Via deze sociale contacten zijn zij immers in staat om werk te zoeken of hun papieren verder in orde te brengen. Door hun partner en familie op regelmatige basis te zien, groeien ze niet uit elkaar. Dikwijls is dat het sprankeltje hoop dat het hen mogelijk maakt om als een beter mens terug naar buiten te komen.
De minister is de mening toegedaan dat 'die paar honderd kilometer' overbrugbaar zijn en verwijst daarbij naar andere landen waar burgers veel grotere afstanden moeten afleggen om gevangenen te kunnen zien. Dergelijke vergelijking maken is absurd. Andere landen kennen geen plaatsgebrek en geven veel meer rechten aan gedetineerden. Onze wet-Dupont, die de rechten en plichten van gedetineerden regelt, is nog steeds niet in uitvoeringsbesluiten gegoten. In andere landen wordt men ook berecht binnen de zes maanden, terwijl men daar in België dikwijls maanden of jaren op moet wachten. Elk strafuitvoeringssysteem is anders, maar ik ken geen enkel ander land waar gevangenen hun straf in het buitenland moeten gaan uitzitten.
Inmiddels komen er onheilspellende berichten vanuit Tilburg. Ik denk dat de nuchtere Nederlanders zich ook niet hadden verwacht aan een groep gevangenen die tegen hun wil werden overgeplaatst. Het werk van een cipier is op zich al erg lastig, en nu zit men met honderden gedetineerden die het gevoel hebben alles kwijt te geraken.
Hoewel de bedoelingen van de minister ongetwijfeld lovenswaardig zijn, lijkt de praktische uitvoering ervan nogal overhaast te gebeuren. Constructieve oplossingen aangaande het gevangeniswezen blijven uit. We zijn terecht gekomen in een land waarbij de bevoegdheden dermate versnipperd zijn, dat de minister van Justitie enkel nog 'noodoplossingen' kan bedenken, hetgeen de rechtsstaat ondermijnt.
24/02/10 06u32 in De Morgen
(*) Walhalla : zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Noordse_mythologie Steller van het hoofdartikel schrijft inderdaad op het gewone niveau van De Morgen. Vooringenomen en niet al te snugger….Om van een crimineel, die nu precies niet uitblinkt in dapperheid een soort Viking-held te maken, die droomt van sneven in de strijd (met wapens in d’hand…) om dan naar de hemel der Dapperen, de Walhalla, te gaan, moet je beschikken over een goeie dosis onwetendheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten