.
Waar is die flinke boom
voor ster-HOERnalist
Walter Pauli van De Morgen…
Onze NERO wil gerust helpen zoeken…
Of CESARE, die is wat fijner besnaard
Neen, het is geen brief uit de 1ste Lezing van de Apostel Paulus(Meervoud Pauli) voor de Gelovigen van Thessaliniki of een ander exotisch oord. Hij zal dus (spijtig voor Pauli) niet in de kerken worden afgelezen…
Het is de Brief van een buitenstaander, wat zeg ik, een rabiate Anti-Christ, niet eens gelovig, aan het Opperhoofd der Kerk van Christus. Die van De Morgen-zonder-zorgen hebben geen tekort aan valse bescheidenheid. Maar dat wist U al.
Neen, de Paus van Rome heeft het niet goed gedaan. Al helemaal niet! En Walter kan het weten, want hij spreekt over zijn Collega, ook Paus, samen met zijn baas, Smetje van ’t Gazetje, de Pausen van de Linkxe Kerk.
Hij, de Witte Man uit Rome, heeft namelijk de kans van Zijn leven gemist. Neen, daarvoor hoefden de schuldigen niet met het hoofd voor van de kerktorens te worden gegooid, zoals gebruikelijk bij de Muzelmannen, verre van. In plaats pedofilie af te keuren en te verketteren, had Hij er beter aan gedaan de weg, die De Morgen had ingeslagen in voor-Dutroux-tijden, open te gooien. Om de saaie Kerk van Rome op een progressieve manier van binnen uit te hervormen. Onder eervolle vermeiding van ene zekere Cohn-Bendit, Frans renegaat, beroemd politicus, die de pedofilie als een verrijking (voor het kind) heeft ontdekt, bejubeld en beschreven. Die man werd nooit gestraft. Integendeel : hij werd beloond met een der hoogste posities in de Fanse Rode politiek.
De Paus had Zijn naam in Gouden Letters geschreven kunnen zien staan in de Annalen van de Kerk van Rome, had hij, naast de gehuwde priester, ook de ‘knapenliefde’ ingevoerd! Waarom ook is Hij voordien niet te rade geweest bij De Morgen!
Waarom heeft Hij ook niet geluisterd naar Miet Smet, alias Mevrouw Wilfried Martens III (nadat ze vroeger al in ’t geheim I en II is geweest, dus als tussendoortje) – de man Martens is aardig onderweg om evenveel officiële vrouwen te verslijten als regeringen, acht als ik mij niet bedrieg) van de Christelijke Vlaamse Volkspartij (CVP) die de seksuele toegankelijkheid op 14 jaar wilde stelen? Om te beginnen, zegt ze, onder leeftijdgenoten – maar dat is nu eenmaal de taal der Tjeven. Die laten nooit het achterste van hun tong zien.
Rijk Gods
Wellicht hebben paus Benedictus XVI en zijn entourage nooit verwacht dat de pastorale brief aan de Ierse bisschoppen wereldwijd zulke negatieve reacties zou uitlokken. Want het herderlijke schrijven was natuurlijk bedoeld om het tegendeel te bewerkstelligen, namelijk dat de wereld zou erkennen dat katholieke kloosters en internaten geen asielcentra zijn voor kinderschenders.
Naar binnenkerkelijke normen deed de paus zijn best. Hij was streng voor de schuldige priesters, erkende de grove nalatigheden van de Ierse bisschoppen, verontschuldigde zich bij de slachtoffers, kondigde een strenge inspectie ('visitatie') van de Ierse bisdommen aan en riep op om samen te werken met de autoriteiten. Dat 'forse' optreden, althans volgens zijn begrippenkader, ligt in de lijn van zijn eerdere optreden. Deze paus greep tot dusver krachtiger in dan zijn voorgangers. In eigen katholieke kring roemen sommigen Benedictus om zijn 'nultolerantie' nu al als de Eliot Ness tegen het kindermisbruik.
In werkelijkheid toont paus Benedictus XVI vooral zijn eigen limieten. Alleen al dat hij zijn brief enkel aan de Ieren richt, stuit op onbegrip. De onafgebroken rij schandalen inzake kindermisbruik begon al eind jaren tachtig in de VS en stopte nooit. Het is geen zaak van Ieren alleen, maar een probleem van de katholieke kerk as such. Hier had geen pastoraal schrijven gepast, maar een encycliek, een bindend pauselijk schrijven voor álle gelovigen. In het verleden hadden pausen zo'n encycliek nodig om te zeggen dat de pil niet mag. Waarom nu dan niet om te stellen dat kindermisbruik een misdaad is?
Maar dat is zoveel als (impliciet) toegeven dat de kerk als dusdanig in gebreke is gebleven. En dat wil de paus niet. Mensen kunnen fouten maken, tot priesters en bisschoppen toe, maar de kerk zelf is heilig. Daarom weigert deze paus te zeggen wat voor de wereld als een absoluut minimum gold: een oprecht mea culpa van de hele kerk voor alle slachtoffers, een concreet actieplan om dit te beëindigen, eventueel een 'genereus' gebaar inzake schadeloosstellingen. Omdat dit er niet kwam, heeft de paus zijn kerk een slechte dienst bewezen, want haar reputatie is nu zo mogelijk nog slechter dan voordien. En bovenal, hij faalde in het herstellen van het onrecht dat zoveel slachtoffers werd aangedaan, nota bene onder hoge bescherming van zijn kerk en zijn God.
Walter Pauli
Geen opmerkingen:
Een reactie posten