1202 - ERNEST CLAES IN ONZE DAGEN

Wetewatje :  POLITIKUS  = zoen van een politieagent

.

1202 - ERNEST CLAES IN ONZE DAGEN

 

Politie-bescherming

 

Zo lang de Geert niet staat-bedreigend wordt.

***

 

Het is niet simpel om aan een normale maatschappij uit te leggen hoe de niet-normale maatschappij van na  Wereldoorlog II juist heeft gefunctioneerd. Van hoog tot laag en in alle schakeringen van grijs, van hel-wit ot pik-zwart, met zeer persoonlijke nuances : niemand beter dan Ernest Claes heeft dat kunnen weergeven. Bijna met eerbied voor elke gezindheid voorgedragen

Hieronder vindt U een benaderende schets van dezelfde situatie in een hedendaags kleedje. Met, uiteraard, De Morgenals sleche verliezer.

***

Ter attentie van BDW : een beetje serieus blijven, hé!  Sedert gij uit de schaduw van Leterminator zijt getreden, heb ik U op deze blog gewaarschuwd :  België (Het Hof/La Cour?) treedt niet terug voor een paar moorden meer of minder. Het is vriendelijk dat ge verwijst naar het buitenland (Pim Fortuyn), maar U hoefde heus niet zover te gaan. Nog in 1951, bij de Troonsbestijging van Boudewijn I, werd ‘n senator in zijn eigen voordeur neergekogeld, omdat hij (Julien Lahaut) in het Parlement had uitgeroepen: Vive la République… Leterminator overleefde trouwens ter nauwer nood een aanslag op zijn leven met…ratten-vergift.

 

***

Ter zake :

Iets wat 'die man' nog graag wilde zeggen aan Bart De Wever

OPINIE − 06/02/13, 07u29

***

Als hij erbij had mogen zitten, maar dat mocht hij niet, had Yves Desmet toch een paar kleine opmerkingen willen maken in de VRT-programma 'Terzake'.

Ik heb u nooit anders dan democraat genoemd, ik heb u nog nooit beticht van homofobie of racisme. Maar ik behoud me wel het recht voor fundamenteel met u van mening te verschillent

"Zou u het zien zitten om naar Terzake te komen over de uitspraken van Bart De Wever", vraagt het sms'je van de eindredacteur van het programma. "Alleen of samen met?", schrijf ik terug. "Graag samen met Bart De Wever. Nog niet helemaal rond, maar dat geniet onze voorkeur."

Ik wil wel, laat ik nog weten, maar de burgemeester van Antwerpen wil niet, tenzij hij moederziel alleen en zonder tegenstander in de arena mag. Dat debatteert in ieder geval gemakkelijker. Ik mag een paar quotes vooraf laten opnemen, en mag dan toekijken hoe de voorzitter zijn retorisch talent bovenhaalt om mij vakkundig te fileren.

Hij begrijpt niet waar 'die man' het over heeft, begint hij. 'Die man', dat ben ik dus. Niet dat we elkaars huis platlopen, maar ik heb Bart De Wever al tientallen malen ontmoet op debatten en lezingen. Ik heb hem ooit wekenlang dag na dag gevolgd, zat naast hem op zijn eigen partijbestuur, stond ver na middernacht mee in Frituur 't Draakske om een portret van hem te maken, dat hij toen zelfs hogelijk waardeerde. Ik ben drie dagen met hem naar Engeland gereisd, om hem samen te interviewen met zijn leermeester Theodore Dalrymple. Tot een stuk in de nacht hebben we daar gediscussieerd en samen maltwhisky gedronken. Ik meen dus te mogen zeggen dat hij me echt wel kent. Maar nu was ik dus plots 'die man'. Het is wat ze soldaten ook leren: je moet de tegenstander eerst anonimiseren, hem van zijn identiteit beroven voor je echt genadeloos in de aanval kan gaan.

Nodeloos schofferen

Die aanval kwam in golven. Eerst vond De Wever het verschrikkelijk dat ik hem 'criminaliseerde'. Dat begreep ik niet, ik dacht dat ik gewoon een andere mening had geformuleerd dan de zijne. Pas nadien zou blijken wat hij bedoelde. Want als hij had aangezet tot haat tegen een bevolkingsgroep omwille van seksuele geaardheid, was dat een strafbaar feit geweest. Nu wil het toeval dat ik van de Terzake-journalist net de vraag had gekregen of ik De Wever homofoob vind. Mijn antwoord was: absoluut niet, zijn hele politieke carrière heeft De Wever in woord en daad de gelijkberechtiging van homo's gesteund, daar gaat dit debat ook niet over. Het gaat over zijn constante neiging om onbestaande problemen te problematiseren, mensen nodeloos te schofferen en daarna verongelijkt te zijn als die reageren. Helaas, dat fragment haalde de uitzending niet. En al evenmin het debat, want daar zat De Wever immers alleen. Het is makkelijk debatteren zo.

Vervolgens kwam het tweede argument. Er is een nieuw cordon sanitaire in de maak tegen N-VA. Dat ontstaat blijkbaar spontaan wanneer iemand het niet eens is met de grote leider. Ok, mogen we even oplijsten? De Wever zelf is burgemeester van de stad waarin de meeste Vlamingen wonen. Zijn partij levert twee ministers in de Vlaamse regering, en zonet nog de gouverneur van Oost-Vlaanderen. In één Vlaamse gemeente op drie is de N-VA na de laatste gemeenteraadsverkiezingen opgenomen in de coalitie. Cordon sanitaire? Waar? Hoe?

Bart De Wever is de enige politicus in Vlaanderen die machtig genoeg is om de openbare omroep de voorwaarden op te leggen waarin hij in tegensprekelijk debat wil gaan, met name zonder tegenspraak. En de man die dat kan, die als enige alleen zijn zeg mag doen, is dus het slachtoffer van een cordon sanitaire? Zelden is de waarheid grover geweld aangedaan dan met deze stelling, zelden werd intellectueel oneerlijker geargumenteerd. Maar dat lukt dus, zo zonder tegenspraak.

Bagger en beledigingen

Toen kwam het derde verwijt. Eerder deze week had de burgemeester al gezegd dat hij nog een jaar door 'de hel' zou moeten. Vanaf het ogenblik dat iemand hem tegenspreekt of een andere mening durft te poneren, is dat dus de hel. Ergo moet zijn hemel eruit bestaan dat eenieder vanaf morgen meestapt in beate bewondering en eenheidsdenken voor zijn denkbeelden, waarop alleen nog unaniem applaus mag klinken.

De hel, zo verduidelijkte De Wever ook nog, is een situatie waarin een gek, geïnspireerd door andersdenkenden zoals 'die man', misschien wel eens op gekke gedachten zou kunnen komen. Waarin een Pim Fortuynscenario denkbaar wordt. Ook dat is meer dan grof. Ik heb u nooit beschuldigd, meneer De Wever, van strafbare feiten, ik heb u nooit anders dan democraat genoemd, ik heb u nog nooit beticht van homofobie of racisme. Maar ik behoud me wel het recht voor met u fundamenteel van mening te mogen verschillen, zonder dat u me ervan beschuldigt uw fysieke integriteit te bedreigen.

Het zal wel dat uw mailbox overloopt met bagger en beledigingen. Wel, de mijne ook, geloof me. U wil echt niet weten wat uw fans en sympathisanten me toewensen, het ene nog ranziger dan het andere. Wel, ik hou u daar niet persoonlijk verantwoordelijk voor. Dus stop met dat janken en durf opnieuw het debat aan te gaan. U deed dat niet slecht vroeger, ook niet toen u nog wel tegenspraak duldde.

***

 

Samen met Smetje van ’t Gazetje moeten vele mensen vaststellen dat   BDW uit veel taaier hout gesneden is dan de andere polletiekers. Dat hij, op de ladder naar hoger, niet zoals zijn voorgangers (Martens, Schiltz, Leterminator) belgicist wordt, wordt hem vanzelfsprekend niet in dank afgenomen door het Establishment. Dat toestanden die hem tot bij zijn huidige positie gebracht hebben, ‘quantitié négligeable’ geworden zijn, dat heeft hij gemeen met de Groten der Aarde.

BDW is niet mijn beste vriend, maar hij heeft de Vlaamse Zaak tot hiertoe het best gediend sedert het ontstaan van België. Hij verdient daarvoor – niet dat hem veel kan schelen - een warm en gemeend applaus.

Alle  meningsverschillen tussen ons, Vlaams Nationalisten, moeten bevroren blijven tot na de eind-verwinning. Met hoe meer er aan het zeel getrokken wordt, des te vlugger krijgen we de tegenpartij over de streep. En, weet U, luyden als Desmet van de Gazet staan zò aan de verliezende kant. Omdat het, net als hun ideologie, geboren ‘lozers’ zijn.

Doe mij een plezier : om dat te geloven, moet je eerst bij Gologle te rade gaan op zoek naar die fameuze Julien LaJaut. Een ‘vette vis’, maar helaas voor de man zelf, een dode vis..

 

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.