***
Dinsdag 23 april 2013
Grasmaand
Zon 6u32-20u51
Sint-Joris, patroon van hellebaardiers, ridders en
soldaten
Sint-Joris
die de draak overwon, houdt meer van regen dan van zon
.
23 02 1350 ANNE DEVRIES
WAS VERKEERD : BARTJE LUST WEL DEGELIJK BRUINE BONEN
°°°
TSCHELDT
zegt in onderstaand tijdsbeeld :
‘Oosfront-meeting” zaal Steenweg op Mekka in Borgerocco.
°°°
Dit stukje gaat in
hoofdzaak, naast mijn wel zeer persoonlijke hekelzang op BDW, over de heisa ivm
het vodden-verbod , over de ‘ondemoocratische
vreugdekreten van Rechts’..., die Linx meent te ontwaren in het
carnavals-verbod rond de hoofden van vrouwen met een andere onnatuurlijke en
volksvreemde ‘obediëntie’. Goed gezien
van den arbiter
U zult hieronder in dat
artikel, dus de betere inkijk krijgen in de zieltjes van de Algemene Marxistische
Ingesteldheid. Alles dat boven hun eigen ‘eenheidsdenken’ uitkomt, is niet democratisch….
Vadertje Stalin zelf zou een monkellach uit zijn moordenaars tronie niet hebben
kunnen onderdrukken…..
*
Maar nu over BDW! Lang,
heel lang geleden, bijna van uit de tijd toen de dieren nog spraken, was er ooit
een volksschrijver bij de Noorderburen die zowat met zijn ‘Bartje’ de Limburgse
variant was van De Wittte van Sichem. Bartjes vader, een boeren-werkman, was
zijn beste vriend, al kreeg hij op gezette tijden van hem wel eens een stevige
kind-onvriendelijke muilpeer. Zoals die ene keer, dat Moeder aan tafel voor
iedereen bruine bonen opschepte als avond-menu, en de bengel zijn bord
wegritste, zodat de bonen-brij op tafel terecht kwam. Hij kreeg meteen een pak
rammel, onder het huilen van dat ene zinnetje :’Ik lust geen bruine bonen’. Dat
is, kort samengevat, de geschiedenis van ‘Bartje lust geen bruine bonen’ maar
Anne De Vries vertelt dit verhaal zo meesterlijk dat het gerust ‘van alle tijden’ kan genoemd worden.
Ha die bruine bonen! BDW
lust die wel, hij heeft er zelfs een boontje voor over. Want hij geeft zijn
eigen achterban ongelijk, als ze de bruine indringers iet of wat willen
afremmen. Hij houdt dat gespuis, in navolging van de partijen van het
establishment, als kiesvee liever te vriend, men weet maar nooit.
Les in de wetenschap der
gedroogde bonen.
Men heeft die in alle
grootten en vormen, maar de meesten zijn toch ietwat mini-mini banaan-achtig.
Blijven buiten beschouwing: sni-boinen, sperzie-bonen en allerhande
princesse-boontjes, die ons gewoon in verse vorm in de mond komen. Bij gedroofdee
bonen, net als bij mensen, is in onze streken, de witte variant de meest
voorkomende. Daarnaast zijn de bruine meest te vinden, al mogen de zwarte bonen
toch niet over het hoofd worden gezien.
Sedert Bartje
II als Burgervader deel is gaan uitmaken van het Belgische
Establishment, trekt hij zeker zijn bord niet weg, als er bruine bonen opgeschept
worden. Integendeel : hij wil liefst de hele kom voor zich alleen, zodat er
bijna niets overblijft voor de overige
gezinsleden, dan zich met honger van de tafel te verwijderen.
Anders gezegd : Bart II is
de weg opgegaan van Leterminator, die in het zicht van de tricolore vleespotten,
zijn Vlaamse reflexen heeft onderdrukt en ingeruild voor de meer lucratieve vooruitzichten
van de ‘actieve welvaartstaat’. Het weefstuk, in geel en zwart, laar hij
onafgewerkt achter als voer voor de nazaten.
*
Na deze kan het Vlaams
Belang de banier, gescheurd, bevlekt ontvallen schier, weer overnemen om voorop
te gaan ten gerieve van alle nationalisten ter rechter en ter linker zijde. Ons
woord en onze ijver zijn gekend van ouds : eerst en met alle middelen, eigen
volk eerst. Wij willen geen vraatzuchtige katten in onze mooie en
gezonde viswinkel. Als zij een eigen land willen : waarom zijn ze dan het hunne
ontvlucht, om het onze in te palmen?
*
Geen Vlaming met het hart
op de rechte plaats heeft ooit een vreemdeling op straat laten sterven. Maar
als ik nu terugkom in de straten van onze steden, kan ik op zicht van de
afhangende vuile gordijnen en de afgebladderde verf, raden waar vreemdelingen hele
straten ver, de vaste bewoners er uit hebben gekeild. Op vriijdag-namiddag
stromen ze achter alle hoeken en kanten bijeen, om te vergaderen, d.i. de
hoofden te worden volgepraat met ophitsende toespraken tegen het gastland en
zijn wetten. Na 18 uur zijn de straten leef, buiten groepjes schavuiten als
hongerige aasgieren, op zoek naar buit. Ze gaan er vandoor met gierende banden
en huilende motoren, naar afspraken waarvan we morgen zullen lezen in De
Zondagskrant.
De politie, vraagt U? Die
blijft wijselijk binnen en laat de straat-oppas over aan de parkeer-wachters,
die de laatste brave burger de stad uitpesten.
Ik voel medelijden gemengd
met plaatsvervangende schaamte voor mijn landgenoten die dat alles lijdzaam
moeten ondergaan. Natuurlijk kan niet iedereen uitwijken naar beter oorden, maar
Centraal Italië moet toch een aanradertje zijn, een geluks-plekje op aarde. De
mensen zijn er gastvrij en al hebben ze niet veel, ze delen gaarne mee. Wees
her gewoon wie U bent, en U bent hun vriend. En wees vooral niet verwonderd,
als blijkt dat ze in de mijnstreek beter elk plekje kennen dan U-zelf….Italiani
en Fiaminghui zijn twee handen op één buik…
*
Overmorgen hebben we hier
de Nationale Feestdag Op het einde van onze oprit zullen twee nieuwe vlaggen
hangen : de vorigge waren, na de winter, helemaal uitgerafeld en verkleurd.
Naast de Italiaanse ‘Bandiera’, even hoog en even groot mar ook even fier, zal
de Zwarte Leeuw op Geluw Veld wapperen. Enne, niet te vergeten, niet de Bokma,
maar de ‘Proseco’ staat klaar!
°°°
Ter zake :
N-VA maakt handig gebruik van
de leugen van het hoofddoekenverbod
*
"Bart De Wever zet het
beleid van Patrick Janssens niet voort: zijn partij interpreteert dresscode
veel strikter", schrijft Derek Giroulle, die actief is in de ondersteuning
van migranten en Antwerpenaren van buitenlandse origine. Hij schrijft in eigen
naam. .
*
N-VA-verhaal is een algemene
verbodsbepaling, gebaseerd op vertegenwoordiging van het openbaar gezag
Yves Desmet schreef dat de
Boomse burgemeester Baert een "bang makend eenheidsdenken" vertoont.
Ik ben het roerend met hem eens. De denkfout van de Boomse gemeenteraad is om
te beginnen zo duidelijk, dat het bijna de moeite niet loont erover uit te
wijden. Een verkozene is juist niet neutraal. Maar hoe zit dat met
functionarissen waarover we nu al een jaar of zeven, nu ja, debatteren? Wanneer
Patrick Janssens de dresscode in Antwerpen liet stemmen, die onterecht door het
leven zou gaan als 'het hoofddoekenverbod', was dat de uitvoering van de eisen
van N-VA, CD&V en Open Vld. Ik herinner me levendig dat Robert Voorhamme op
ATV kwam vertellen: "Als het een hoofddoekenverbod was, dan zouden de
socialisten ertegen zijn".
Tijdens de eerste
gemeenteraads-zitting van 2013 parafraseerde de nieuwe burgemeester het citaat:
"Er is geen hoofddoekenverbod, er is een dresscode, en was er een
hoofddoekenverbod, zou ik ertegen zijn". Maar de nuance leeft in de
details en die zijn in deze belangrijk. In 2007 ging men in Antwerpen uit van
het principe van de 'neutraliteit'. Een sterk gecontesteerd begrip. Wie er de
wet op naslaat, vindt geen woordelijke verklaring, maar wel een definitie hoe
het concept neutraliteit wordt overtreden: wanneer een functionaris 'door
middel van uiterlijke tekenen van zijn religieuze, politieke of filosofische
overtuiging het vermoeden van onpartijdigheid dat met zijn functie verbonden is
schaadt'.
Hierbij is dus de conditie van
onpartijdigheid gekoppeld aan functionele inhoud om de rechtszekerheid van de
burger te verzekeren. Het feit of de betrokken functionaris zijn job naar
behoren doet of niet is daarbij irrelevant. In het Antwerpse reglement werd aan
alle loket-functionarissen, omdat die de overheid vertegenwoordigen, de
vereiste van neutraliteit gesteld. Daarom moesten zij het vermoeden van
onpartijdigheid van hun functie bewaren.
Als men echter naar de nieuwe
N-VA-burgemeesters luistert in interviews of interventies in gemeenteraden,
zowel in Antwerpen als in Lier of Boom, dan heeft de dresscode een andere
invulling gekregen: het gaat nu om een 'verbod op het dragen van uiterlijke
tekenen van religieuze of levensbeschouwelijke aard, van politieke of andere
overtuigingen' (door Bart De Wever sarcastisch als 'obediëntie' aangeduid).
Niet omwille van onpartijdigheid, maar omwille van representativiteit: de
uiterlijke tekenen zijn verboden omdat de functionaris het openbaar gezag
vertegenwoordigt.
Shift in nuance
De shift in de nuance is
veelbetekenend en maakt aan het eind van de rit een groot verschil. Want waar
in het idee van Janssens geval per geval discussie mogelijk is of het
'vermoeden van onpartijdigheid' in het gedrang was gebracht of niet, is het
N-VA-verhaal een algemene verbodsbepaling, gebaseerd op 'de vertegenwoordiging
van het openbaar gezag'. Over het een kan je van mening verschillen, over het
ander is geen discussie mogelijk. Of nog: onder N-VA is je vrijheid als
functionaris ingeperkt. Dat is waar het de uiting wordt van het, zoals Desmet
schrijft, "eenheidsdenken,
dat in wezen zegt dat er enkel plaats is voor politieke stemmen die zijn visie
en groot gelijk uitdragen".
Dat speelt in Antwerpen, maar
ook elders. Neem nu Lier. Kinderverzorgsters die in kleuterscholen voor- en na-bewaking
verzekeren, en dus geen opvoedkundige taak hebben, kregen onder het vorige
bestuur de toestemming een hoofddoek te dragen. Doordat ze geen opvoedkundige
taak hebben, kon een uitzondering worden gemaakt. Onder het bestuur van
N-VA-burgemeester Boogaerts is er wel een probleem.
Tenslotte wil ik nog iets kwijt
over het zogenaamde hoofddoeken-verbod. Niemand bij de sp.aheeft ooit
geprobeerd om aan de moslims uit te leggen wat de dresscode nu juist inhoudt en
waarop die gebaseerd is, hoe de wettelijke neutraliteit in elkaar zit, hoe de
scheiding tussen kerk en staat werkt en in welk mate secularisme een
bescherming is van de vrijheden van alle levensbeschouwingen, dus ook van de
islam.
Eigen leven leiden
In plaats daarvan heeft men
het terrein gelaten aan extreem links, aan gelovigen die zichzelf groen noemen,
en aan een zegevierend rechts dat zijn slag tegen de oprukkende islam leek te
hebben gewonnen. Daarin zijn een aantal opiniemakers opgestaan die van de
leugen van het hoofddoekenverbod hun handelswaar hebben gemaakt, en die ervoor
hebben gezorgd dat de leugen een eigen leven is gaan leiden, daarin bijgestaan door de
ondemocratische vreugdekreten van rechts.
Dat het hoofddoekenverbod een
leugen is, kan men dagelijks vaststellen op het internet en zelfs bij eminente
moslims die de leugen van de realiteit niet meer kunnen onderscheiden.
"Mijn moeder is nu 70, en die gaat haar hoofddoek niet afzetten..."
is een vaak gehoord argument. Hoezo, wiens ouwe moedertje moet de hoofddoek
afzetten? Wie heeft dat gedecreteerd? Wel, moslims wordt voorgelogen dat 'de
ongelovigen een wet hebben gemaakt die vrouwen verbiedt om een hoofddoek te
dragen'.
Dat is de perceptie van het
hoofddoekenverbod bij moslims. Dat die wet al veel langer bestaat en dat ze
beperkt is tot bepaalde beroepscategorieën en tot bepaalde functies, zijn dan
argumenten in de wind, want moslims zijn ervan overtuigd 'dat de ongelovigen zo
Allah willen uitdagen en de moslims van hun geloof afkeren'.
°°°
Ik
was het bijna vergeten, die andere specialiteit van Linx om altijd een van hun
eigen specifieke kenmerken toe te dichten aan de tegenstrevers, om zodoende van
een hekel punt een punt van discussie te maken. Deze keer moet de term ‘eenheids-denken’
het ontgelden. Altijd handig in de discussie om een van de pijlers van communisme
dictaturen, het gezag dat geen tegenspraak duldt, bij mondjesmaat valselijk in
de schoenen van de tegenstrever te schuiven.
De
democratie heeft nu eenmaal andere wetmatigheden, en een daarvan is dat 50% +1
de dien st uitmaakt, tenminste tot de eerstvolgende verkiezingen. Spijtig,
hé!!!!!!
°°°
°°°
Geen opmerkingen:
Een reactie posten