***
Maandag 10 juni
Rozenmaand
Zon 5u33-21u49
Deel III
.
1423 - GELEERDE
BEKENTENIS OVER DE ONMACHT DER KLEURPARTIJEN
Als
eenmaal de oude gewaden zijn afgelegd
°°°
Wat zou den oude Bredero
staan glunderen, want weer eens heeft hij gelijk gekregen. ’t Kar inderdaad verkeren,
eindelijk! Geen dag te vroeg.
’t Cleen Toebackske is ineens
geen sjiek toebak meer waard, zeggen zijn geestesgenoten, en zijdelings geven
ze er Mandoline Rutten er meteen van langs. Die twee zullen mogen van geluk
spreken als ze de kiesdrempel (5%) halen!
Voor mij persoonlijk een
grote eer, om mijn denkbeelden op die manier door die geleerde bollen zo te
zien voortrollen. Nu nog klaarheid (!) scheppen bij de Tsjeven en we kunnen
alles geven!
°°°
Ter zake :
Leuven is Quaregnon niet
Marc Hooghe: Sp.a's
'Vlaanderen van morgen' vergeet dat er Europa van morgen is. Hooghe is
politicoloog aan de KU Leuven. .
De tekst van de sp.a is een
halfslachtige mengeling tussen een verkiezingsprogramma dat op korte termijn
moet renderen en een echt partijprogramma voor de langere termijn
Als anticlimax kan het tellen:
de sp.a kondigde met veel bombarie aan dat er dit weekend een nieuw
beginselprogramma zou worden goedgekeurd, meer dan een eeuw na het roemruchte
Charter van Quaregnon.
Dat is in principe groot
nieuws: het gebeurt niet elke dag dat een van de grote partijen in dit land
officieel van ideologie verandert, waarbij we nu maar gemakshalve vergeten dat
het Charter van Quaregnon al meer dan dertig jaar geleden werd afgezworen. In
werkelijkheid werd het een veeleer mak congres, daar in Leuven, dat niet
onmiddellijk de geschiedenisboeken zal halen. Voorzitter Bruno Tobback kreeg
zelfs niet eens een uitnodiging voor De zevende dag dit weekend - en dat is
toch het equivalent van een halve zaligverklaring in de moderne politiek. Er
zijn tegenwoordig zelfs partijvoorzitters die niet eens meer in het parlementaire
halfrond raken, omdat ze liever hun gezicht op televisie laten zien.
Gwendolyn Rutten van de Open
Vld kreeg daarentegen wel die eer, na een wat al te snelle uitspraak over
confederalisme. Maar aangezien niemand weet wat er met de term 'confederalisme'
wordt bedoeld, kun je daar eigenlijk om het even wat over beweren, dus zo
belangrijk is dat nu ook weer niet.
Het zegt wel iets over de
manier waarop televisieredacties tegenwoordig werken. Blijkbaar zit daar een
team frisse medewerkers die niet veel anders om handen hebben dan
Twitterberichten in de gaten te houden, maar is het wat veel gevraagd om een
document van enkele tientallen pagina's door te nemen. Lezen is een schaarser
wordende vaardigheid.
De media-aandacht voor het
congres ging dan nog vooral naar de hoofddoekenkwestie, iets wat eigenlijk
totaal niet relevant is in het hele document. Wat is dat toch met die
hoofddoek, waardoor de mondhoeken van de modale Vlaming blijkbaar naar beneden
gaan als alleen maar het woord valt? Het hele debat over de hoofddoek vormt
maar een klein detail in het veel ruimere probleem van gelijke kansen inzake
onderwijs en toegang tot de arbeidsmarkt. België doet het daarin veel slechter
dan andere Europese landen, en juist omdat we daarvoor geen oplossing hebben,
vluchten we dan maar in een futiele symbooldiscussie waarmee iedereen zijn
eigen grote gelijk kan halen.
Maar wie de teksten van het
sp.a-congres leest, ziet wel degelijk een aantal belangrijke verschuivingen, al
was het maar door de sterke nadruk op het begrip vrijheid, iets waar het
socialisme het vroeger nogal eens moeilijk mee had. De Vlaamse socialisten
hebben het daarbij ook over economische vrijheid, en ze slaan daardoor
expliciet een brug naar het ondernemende Vlaanderen.
Wanneer je het geheel van de
teksten leest, blijkt het met die vrijheidsdrang echter wel mee te vallen. In
de praktijk komt het er immers vaak op neer dat de sp.a het bestaande Europese
sociale model verdedigt. Dat gaat inderdaad uit van een grote mate van vrij
ondernemerschap, maar met belangrijke sociale correcties. Ongelijkheid, armoede
en uitsluiting werden daardoor tot voor kort enigszins binnen de perken
gehouden.
Dat Europese sociale model
komt nu echter sterk onder druk te staan, door de besparingen die door Europa
worden opgelegd en de sterk stijgende werkloosheid in Frankrijk en de
Zuid-Europese landen. De Vlaamse socialisten pleiten nu voor aanpassingen,
onder meer door een verschuiving van de fiscaliteit van arbeid naar andere
inkomsten. Er valt veel te zeggen voor een dergelijke maatregel, maar daardoor
zal arbeid niet fundamenteel goedkoper worden. Dat is kenmerkend voor het
gehele document: al te vaak beperkt men zich tot een aantal min of meer
concrete voorstellen waar niemand echt tegen kan zijn. Over de manier waarop
het hoge beschermingsniveau dat we in Europa gewend zijn dan wel in stand moet
worden gehouden, blijft men daarentegen veeleer vaag.
De tijd van de grote
ideologische beginselverklaringen is allicht niet meer van deze tijd. Ook bij
christendemocraten en liberalen valt het op dat de beloofde ideologische
herbronning maar moeilijk op gang komt. Deze tekst van de sp.a lijdt aan
hetzelfde euvel: het is een halfslachtige mengeling tussen een
verkiezingsprogramma dat op korte termijn moet renderen en een echt
partijprogramma. De titel alleen al - Het Vlaanderen van morgen - suggereert
dat dit een document is voor de verkiezingen van volgend jaar. Maar de stap
naar een echt partijprogramma dat nog jaren kan meegaan, heeft de sp.a niet durven
of niet willen zetten.
Gemiste kans
Dat is een gemiste kans. Voor
wie het soms vergeet: volgend jaar zijn er niet alleen regionale en federale
verkiezingen, maar ook Europese verkiezingen. Iedereen is het er nu wel over
eens dat het strakke besparingsbeleid van de Europese Commissie
contraproductief is en de fundamenten van ons Europese samenlevingsmodel
aantast. Dat inzicht zou er echter toe moeten leiden dat men nu al volop inzet
op de Europese verkiezingen, zodat het volgende Europees Parlement de nodige
druk kan zetten op de Commissie.
Dat initiatief zal van de
socialisten en de christendemocraten moeten komen, omdat zij de grootste en
best georganiseerde fracties zijn in Europa. Het Vlaanderen van morgen lijkt
echter te vergeten dat er ook een 'Europa van morgen' is. Klagen over de
teloorgang van ons sociaal model is gemakkelijk, maar als men dat model echt in
stand wil houden, dan zal dat op Europees niveau moeten gebeuren, niet op
Vlaams.
°°°
Over
de Niveanen is alles voor de komende 9 jaar ook alles in kannen en kruiken :
den Bart doet deze 4 jaar uit en daarna, onafgezien de veerkiezingen, doet hij
er nogmaals 5 jaar bij als burgemeester. Tusseniin ‘pakt’ hij d Europese en de
Federale verkiezingen, maar Voorzitter blijft hij maar tot volgende winter.
Want da gaat hij op zijn lauweren rusten.
Voilà!
Dat zijn een paar meesterlijke zetten in een paar woorden, waar zijn tegenstanders
het maar moeten mee doen. Veni. Vidi. Vici. Ik begrijp niet
hoe Julius Caesar voor eenzelfde verhaal
een heel boek moest volschrijven!
*
Ach,
ze doen maar. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Zo zit de wereld nu
eenmaal in mekaar. Wij van het Vlaams Belang, ondertussen hebben geen tijd om
te zitten fluiten als bangerds in het donker. Er is werk aan de winkel. Het uur
‘U’ nadert met rasse schreden en Vlaanderensd monumentum pipet aan de horizon.
Als
we er nu niet uit geraken, daalt er weer voor vele honderden jaren duisternis en
bittere armoede over ons land. Minstens 17 miljard per jaar wordt Vlaanderen
leeggemolken richting de onderhoudslicht van het Zuiden beneden de armoegrens,
te verhoren met de kosten van de immigratie, die niemand durft te berekenen,
maar waarvan we de maat kennen, zoals door de Rechtbanken bepaald: 500 € per
dag en per kop.
*
Toemaatje, uit het VB-magazine online :
Vlaams
Belang Magazine pakte deze maand uit met een uitgebreid interview met de
Nederlandse journalist Joost Niemöller, één van de drijvende krachten achter De
Dagelijkse Standaard (DDS), een non-conformistische nieuwswebsite. Uitgerekend
dit weekend publiceerde DDS een column van Philip Claeys, Europees
parlementslid voor het Vlaams Belang. over de recente ontwikkelingen in Turkije
en de onderhandelingen over de toetreding tot de EU. Het opiniestuk leest u
niét in een Vlaamse krant. Omdat die nu eenmaal een schutkring hebben gelegd
rond democratisch verkozen mandatarissen en standpunten van het Vlaams Belang.
En omdat ‘afwijkende’ geluiden over de Europese Unie of het lidmaatschap van
Turkije niet gewenst zijn. DDS heeft lak aan dat soort bekrompen en
politiekcorrecte censuur en plaatste het opiniestuk wél.
Van
Rompuy: stekeblind
De
Europese ‘president’ Van Rompuy bracht onlangs een bezoek aan Turkije en
zwaaide daar uitvoerig met zijn wierookvat. Daar moeten ze in het islamitische
- zeg maar islamiserende Turkije - heel blij om zijn. De Turkse demonstranten
die nu al weken betogen voor meer vrijheid en democratie wat minder, maar daar
ligt Van Rompuy duidelijk niet wakker van. “De waarden van democratie en
politieke vrijheid worden gekoesterd in het moderne Turkije,” aldus Van Rompuy,
die zegt dat er de laatste tijd ‘aanzienlijke vooruitgang’ werd geboekt. Philip
Claeys hoont die onzin weg en wijst op het blinde politiegeweld tegen vreedzame
betogingen, het opgeheven hoofddoekenverbod op scholen, de aanhouding van
politieke dissidenten, journalisten en hoogleraars. “Nergens in de wereld
zitten zoveel journalisten in de gevangenis als in Turkije. Censuur is
alomtegenwoordig. Tientallen websites zijn geblokkeerd. Zelfs sites als YouTube
worden regelmatig ontoegankelijk gemaakt.”
Stop
onderhandelingen!
Van
Rompuy liet in Ankara verstaan dat hij de onderhandelingen over de Turkse
toetreding tot de EU nieuw leven wil inblazen. Hij pleit er ook voor om de
eerste minister van Turkije voortaan uit te nodigen voor Europese
topontmoetingen. Absolute waanzin. “De autoritaire Erdogan is druk bezig
Turkije om te vormen tot een islamitische republiek,” waarschuwt Philip Claeys.
“Het is hoog tijd dat de onderhandelingen over de toetreding van Turkije tot de
EU worden stilgelegd. Definitief.”
Geschreven door AABEE via
Digitalia
°°°
°°°
Geen opmerkingen:
Een reactie posten